Ήταν Παρασκευή 26 Ιουνίου, 2015. Σε λίγο συμπληρώνονται 3 χρόνια. Στην Ελλάδα, έκλεισαν οι τράπεζες και επιβλήθηκαν έλεγχοι στη ροή χρήματος.
Στην Κύπρο, τα Capital Control είχαν διάρκεια 2 ετών, το ίδιο και στην Ισλανδία. Στην Ελλάδα μετράμε 3 χρόνια και συνεχίζουμε.
Οι συνέπειες γνωστές και διαρκείς: Χάθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας, εξατμίστηκαν δισεκατομμύρια Ευρώ σε προϊόντα και υπηρεσίες που δεν μπόρεσαν να κυκλοφορήσουν στην αγορά και μπήκε λουκέτο χιλιάδες επιχειρήσεις.
Στην πραγματική οικονομία μειώθηκε ο τζίρος των επιταγών, μειώθηκαν οι καταθέσεις στις τράπεζες, αυξήθηκαν τα κόκκινα δάνεια και η εξάρτηση των τραπεζών από τη χρηματοδότηση του Ευρωσυστήματος.
- Ακόμη και σήμερα, 34 μήνες μετά, οι προμηθευτές πρώτων υλών από το εξωτερικό, εξακολουθούν να απαιτούν πληρωμές με εξαιρετικά δυσμενείς όρους (προκαταβολή, ελάχιστες ημέρες πίστωσης).
- Ακόμη και σήμερα δεν παρέχεται επαρκής πιστωτική κάλυψη από τις ασφαλιστικές εταιρείες πιστώσεων ακόμα και για μεγάλες και φερέγγυες ελληνικές επιχειρήσεις.
- Πληρωμές καθυστερούν, ακόμη και το άνοιγμα τραπεζικού λογαριασμού είναι μια χρονοβόρος γραφειοκρατική απαξιωτική διαδικασία.
Στην Ελλάδα αυτές τις μέρες, όλοι μιλούν για την αναμενόμενη επικείμενη «επενδυτική καταιγίδα», μόλις κλείσει η 4η αξιολόγηση και «βγούμε από τα Μνημόνια».
Η έξοδος στις αγορές λένε θα φέρει την ραγδαία ανάπτυξη και θέσεις εργασίας.
- Σε μια χώρα που το Κράτος εισπράττει έως και το 70% του παραγόμενου πλούτου και επιπλέον δεν επιτρέπει την ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων, ουδείς μπορεί να ελπίζει σε πραγματικές επενδύσεις.
- Σε μια χώρα που οι γραφειοκράτες επιμένουν να φορολογούν την παραγωγή και όχι την κερδοφορία, την περιουσία και όχι το παραγόμενο αποτέλεσμα, ορθολογικοί επιχειρηματίες δεν πρόκειται να ενσκήψουν.
Προφανώς θα υπάρξουν μερικοί ριψοκίνδυνοι, πιονέροι επιχειρηματίες –κυρίως από το εξωτερικό- που θα θελήσουν να ρισκάρουν ένα μικρό μέρος των διαθεσίμων κεφαλαίων τους, για να εκμεταλλευτούν τις προκλητικά χαμηλές αποτιμήσεις περιουσιακών στοιχείων και να προσδοκούν κάποιες μικρές ή μεγάλες αποδόσεις στο μακρινό μέλλον.
Όμως η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως 100 δις € επενδυτικών κεφαλαίων για να σταθεί πάλι στα πόδια της.
Ουδείς προφανώς είναι πρόθυμος να φέρει λεφτά στην Ελλάδα και να τα εγκλωβίσει σε μια οικονομία με αυθαίρετη δημόσια διοίκηση, απελπιστικά αργή και αναποτελεσματική Δικαιοσύνη και ανάπηρο τραπεζικό σύστημα.
- Όσο υπάρχουν capital control στην πραγματική οικονομία, η Ελλάδα θα μοιάζει με έρημο που θα ονειρεύεται μια καταιγίδα για να ξεδιψάσει.
Μοναδικό σχέδιο που έχει στοιχειωδώς ικανές πιθανότητες επιτυχίας είναι η παραχώρηση ορισμένων υποδομών σε ιδιώτες διαχειριστές και επενδυτές.
Η Κυβέρνηση οφείλει να ανακοινώσει και να διαφημίσει σε ολόκληρη την οικουμένη, την πρόθεσή της να υλοποιήσει μερικά –λίγα έστω- επενδυτικά σχέδια που να προσφέρουν μεγάλη εμπορική αξία στους επενδυτές, λόγω του χαμηλού κόστους αρχικής επένδυσης, και ταυτόχρονα μπορούν δώσουν αναπτυξιακή ώθηση στο σύνολο της οικονομίας.
Το Ελληνικό Κράτος δεν έχει πλέον λεφτά για να παριστάνει τον στρατηγικό επενδυτή και επιχειρηματία. Δεν έχει λεφτά για να καλύψει στοιχειώδεις ανάγκες του πληθυσμού στην Υγεία, την Παιδεία, την Ασφάλεια.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν αδειοδοτώντας γρήγορα ορισμένα στρατηγικού χαρακτήρα έργα για να πείσουμε τις αγορές ότι πραγματικά η Ελλάδα έχει στόχο την προσέλκυση επενδυτών.
- Για να σταματήσει η Ελλάδα να είναι χώρα ανέργων και χαμηλοσυνταξιούχων δικαιούχων κάποιου κοινωνικού επιδόματος αλληλεγγύης…
