Η Ε.Κ.Τ. έχει σημειώσει επιτυχημένη πορεία, αλλά το 2019 θα είναι ένα βαρυσήμαντο έτος, γράφει ο Economist. Η τράπεζα διέσωσε το ευρώ από τις δημοσιονομικές και τις κρίσεις χρέους και συνέβαλε στην οικονομική ανάκαμψη την περίοδο 2015-17. Ωστόσο, δεν μπορεί να επαναπαυθεί στις δάφνες της, καθώς αυτό το έτος χαρακτηρίζεται από σημαντικές εξελίξεις: η θητεία του Μάριο Ντράγκι ολοκληρώνεται αλλά και του διοικητικού της συμβουλίου.
Μέχρι το τέλος του έτους, οκτώ από του 19 εθνικούς διοικητές τραπεζών θα έχουν αποχωρήσει και το τέλος της οκταετούς θητείας του Ντράγκι συμπίπτει με τις ευρωεκλογές και τις αλλαγές σε ανώτερες θέσεις στις Βρυξέλλες. Η επιλογή για την αντικατάστασή του είναι ασυνήθιστα πολιτική και οι Γάλλοι ή οι Γερμανοί μπορεί να επιδιώξουν να τοποθετήσουν έναν συμπατριώτη τους- ή, στην περίπτωση των Γερμανών ένα «γεράκι» από τη βόρεια Ευρώπη. Όλα αυτά ενδέχεται να αλλάξουν την πορεία της νομισματικής πολιτικής. Οι κακές επιλογές μπορεί να σημάνουν λάθη στην αντιμετώπιση της οικονομικής επιβράδυνσης ή έναν εξαιρετικά χαμηλό πληθωρισμό. Η αξιοπιστία της τράπεζας ως φύλακας του ευρώ, η οποία έχει κερδηθεί με πολύ αγώνα, μπορεί να τεθεί υπό απειλή.
Ο επόμενος διοικητής της Ε.Κ.Τ. θα πρέπει να επανεξετάσει τη νομισματική στρατηγική πολιτική της τράπεζας, να κατευθύνει τις προσπάθειές της στην επιστροφή του πληθωρισμού εντός των στόχων και ίσως να αντιμετωπίσει και μια ύφεση κατά την προσπάθεια εξισορρόπησης των ανταγωνιστικών πολιτικών συμφερόντων. Αν ο μοναδικός λειτουργικός ευρωπαϊκός οικονομικός θεσμός αντιμετωπίσει εμπόδια, το ίδιο θα γίνει και με την ευρωζώνη, αναφέρει ο Economist.
