γράφει ο Γιώργος Προκοπάκης
Μέσα Οκτωβρίου, η ελληνική κυβέρνηση κατέθεσε στην Κομισιόν το προσχέδιο προϋπολογισμού 2021. Στο προσχέδιο προβλεπόταν έκδοση €7 δις ομολόγων (μετά την έκδοση της 2/9/202) μέχρι τέλους 2021.
- Αμέσως μετά , ο επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ “δίνει” στους οικονομικούς συντάκτες πως μέχρι το τέλος 2021 θα γίνουν εκδόσεις €12-€14 δις.
Μέσα Νοεμβρίου, κατατίθεται το σχέδιο προϋπολογισμού 2021. Στο σχέδιο προβλέπεται έκδοση €10 δις το 2021 – μαζί με τα €2 δις του Οκτωβρίου, πέντε μέρες μετά την κατάθεση του προσχεδίου στην Κομισιόν, γίνονται €12 δις.
Στις εφημερίδες της Κυριακής 6/12 αναφέρεται πως ο ΟΔΔΗΧ θα προχωρήσει σε εκδόσεις €11-€12 δις το 2021.
- Ποιος νοιάζεται που οι βουλευτές θα ψηφίσουν νόμο (νόμος γίνεται ο προϋπολογισμός) για €10 δις;
Φαίνεται να γίνεται μια διελκυστίνδα ανάμεσα στο διαχειριστή του χρέους ΟΔΔΗΧ και την πολιτική ηγεσία του ΥΠΟΙΚ.
Ο ΟΔΔΗΧ θέλει να “σπρώξει χαρτιά” και η κυβέρνηση είναι μαζεμένη.
Ευτυχώς φαίνεται να πείθονται σιγά-σιγά στην κυβέρνηση και περνάει (σε μεγάλο βαθμό) του ΟΔΔΗΧ.
Στις εφημερίδες αναφέρονται οι πάντες στη στρατηγική του ΟΔΔΗΧ που διευκολύνεται από τις παρεμβάσεις ΕΚΤ.
- Υπάρχει μία εξ ορισμού στρατηγική κάθε διαχειριστή χρέους: να δανείζεται φθηνά.
Αυτή η στρατηγική όντως διευκολύνεται από τις παρεμβάσεις ΕΚΤ. Το πόσα θα δανεισθεί και πώς θα κατανεμηθούν είναι η εθνική στρατηγική.
Στον προϋπολογισμό καταγράφεται ξεκάθαρα:
Στη διετία 2020-21 η κυβέρνηση θα έχει αντλήσει:
- €22.5 δις από τα διαθέσιμα και
- θα έχει δανειστεί €22 δις.
Μπα σε καλό τους!
Μόνο μέλημα της κυβέρνησης όσον αφορά τη διαχείριση του χρέους είναι το ύψος των διαθεσίμων!
Ας βρέχει δισεκατομμύρια από τη Φρανκφούρτη, αυτοί εκεί!
Στην πολιτική Τσακαλώτου.
Ακόμη και μετά την απόδειξη πως τα μαξιλάρια δεν ασφαλίζουν τίποτε – πριν την πρώτη απόφαση της ΕΚΤ 18/3 το spread είχε εκτιναχθεί από 160 σε 420 μονάδες.
Είχαν μια σκασίλα για το μαξιλάρι διαθεσίμων που τους ζάλιζε τον έρωτα ο ΟΔΔΗΧ! Δεν υπάρχει άλλη στρατηγική.
Θα είχε πλάκα αν δεν ήταν τραγικό γιατί το πληρώνουμε σαν κορόιδα, αυτό που αναγράφεται στην εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού.
Έγιναν, λέει, οι ανταλλαγές επιτοκίου των διακρατικών δανείων του πρώτου μνημονίου για τη βελτιστοποίηση της διαχείρισης διαθεσίμων. Εκεί που θα μας πλήρωναν οι κσένοι – το επιτόκιο έχει γυρίσει αρνητικό! – πληρώνουμε 1.45%, όχι στους κσένοι αλλά στους traders.
Μέχρι το 2021 θα έχουμε πληρώσει πάνω από €4 δις για τη βέλτιστη διαχείριση, αντί για καμιά 200αριά εκατομμύρια που ζητούν οι δανειστές μας.
Αντί η κυβέρνηση να βγάλει στον τάκο τους Τσίπρα-Τσακαλώτο, μιλάει για βέλτιστη διαχείριση. Γιατί το κάνει γαργάρα; Τα διαθέσιμα, τα μαξιλάρια, η καθαρή έξοδος.
Οι δυνητικές αγορές ομολόγων από την ΕΚΤ
Στον χθεσινό Κυριακάτικο Τύπο αναδεικνύεται και μια άλλη “μισή αλήθεια“.
- Οι δυνητικές αγορές ελληνικών ομολόγων από την ΕΚΤ είναι, λέει, €23-€24 δις με το πρόγραμμα PEPP ως έχει και θα γίνουν €31-€34 δις με την αναμενόμενη επέκταση του προγράμματος.
Η αλήθεια είναι πως στο PEPP ως έχει, η ΕΚΤ μπορεί να αγοράσει μέχρι €33.4 δις ελληνικών ομολόγων, με την επέκταση μέχρι €49.4 δις.
Απλώς η στρατηγική ΟΔΔΗΧ καταλήγει να μην υπάρχουν αρκετά “χαρτιά” για να αγοράσει η ΕΚΤ. Ωραία στρατηγική!
Επειδή αγοράζει κατά 81% η εθνική κεντρική τράπεζα, όσον αφορά τα ελληνικά ομόλογα για όσα αγοράζει το Ευρωσύστημα η ΤτΕ επιστρέφει το 75% των τόκων.
Να το ξαναπούμε:
- Στον προϋπολογισμό χαρακτηρίζεται βέλτιστη διαχείριση διαθεσίμων το φέσι του 1.45% στα €53 δις των δανείων, ενώ η στρατηγική είναι να μην δανειστείς ούτε δεκαράκι πάνω από το μαξιλάρι, ακόμη και εάν ο πραγματικός τόκος είναι το ένα τέταρτο αυτού που αναγράφεται στην έκδοση.
Αυτά που περνάνε από το ΥΠΟΙΚ στους δημοσιογράφους ως “δυνητικές αγορές της ΕΚΤ” είναι αυτά που μπορεί να προσφέρει η Ελλάδα, με την τρέχουσα στρατηγική (!).
Το κατά περίπτωση ύψος ισχύει βραχυπρόθεσμα, γιατί σε βάθος χρόνου το Ευρωσύστημα δεν μπορεί να διακρατεί πάνω από 33% οποιασδήποτε έκδοσης, δηλαδή €17.6 δις σήμερα και €20.9 δις το τέλος του 2021.
Πάλι ο κυριακάτικος τύπος μιλάει (στα ξεκούδουνα – κάποιος τους το έδωσε) για τον προβληματισμό “τι θα κάνει η ΕΚΤ” με το τέλος του προγράμματος.
Πέραν των ήδη προβλεπομένων, από τα πρώτα θα δρομολογήσει την αποκατάσταση του ορίου του 33% – κανονιστική υποχρέωση, βλέπετε.
- Οι “δυνητικές αγορές” της ΕΚΤ πάνε περίπατο, όσο δεν έχουμε επαρκή ομόλογα.
Για να καταλάβουμε τη βαρύτητα της αδυναμίας της Ελλάδας να ικανοποιήσει τη ζήτηση ας δούμε τις προοπτικές που βλέπουν οι αναλυτές.
Όπως καταγράφεται και στον τύπο, προβλέπεται κάποιου είδους διευθέτηση για το χρέος που θα έχει αγοράσει η ΕΚΤ με το PEPP.
- Με την στρατηγική που ακολουθεί το οικονομικό επιτελείο, όποια διευθέτηση γίνει (η Ιταλία ζητάει ως και διαγραφή) θα αφορά 5-7% του ελληνικού χρέους. Καθόλου άσχημα!
Όμως, η διευθέτηση θα αφορά το 15-20% του γερμανικού χρέους!
- Δηλαδή, γίνονται ζυμώσεις και η περίφημη ελληνική στρατηγική βλέπει την επόμενη μέρα το χάσμα με την Ευρωζώνη να διευρύνεται και επειδή την έχει χαρακτηρίσει βέλτιστη το ΥΠΟΙΚ, λέει “δε βαριέσαι”.
Όλα αυτά καλύπτονται από τη διγλωσσία και τις μισές αλήθειες του οικονομικού επιτελείου.
Για να εκμεταλλευθεί η Ελλάδα πλήρως τις δυνατότητες που παρέχει (και εκτιμάται ότι θα προσφέρει) το PEPP, η χώρα πρέπει να βρεθεί στο τέλος του προγράμματος με €150 δις ομολόγων (από €52.8 δις σήμερα) και το Ευρωσύστημα να έχει αγοράσει το ένα τρίτο (υποθέτουμε επέκταση στα €2 τρις).
Αυτό τεχνικά μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους, που θα υπηρετούν μια άλλη στρατηγική:
- αντικατάσταση δανείων του μνημονίου με κεφάλαια από τις αγορές.
Υπάρχει ένα πρόβλημα:
- Πρέπει να διαπραγματευθούμε με τον ESM, κι αυτό δεν αρέσει στο ΥΠΟΙΚ επειδή θα τους λέει “μνημονιακούς” ο Τσακαλώτος.
