Του Νίκου Σακελλαρίου, από Insurance World
Kατακλυστήκαμε από φήμες, απειλές και πρόστιμα κάθε μορφής τις προηγούμενες εβδομάδες για τα ανασφάλιστα αυτοκίνητα. To ίδιο έργο συνεχώς γίνεται βαρετό και ουδόλως αποτελεσματικό.
Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα που έφεραν οι προειδοποιήσεις στην προσέλκυση νέων ασφαλισμένων ή στην εσπευσμένη ανανέωση παλαιών συμβολαίων στις εταιρείες, ο τρόπος θυμίζει τον ‘πατερούλη’ που φοβίζει το παιδί του για να φάει το φαγητό του. ‘Αν δεν φας …θα τις φας’.
Το ζητούμενο στην περίπτωση των ανασφάλιστων είναι ότι πρέπει από μόνοι τους οι κάτοχοι οχημάτων να ασφαλίζονται ή εάν δεν έχουν λεφτά να αναζητούν άλλους εναλλακτικούς τρόπους πληρωμής και εναλλακτικά προιόντα. Αν μπαίνουμε στην διαδικασία των εκφοβισμών με πρόστιμα και άλλα τινά τότε το παιχνίδι έχει χαθεί.
Το ξέρουν αυτό οι ασφαλιστικές και τα τμήματα marketing. Γι’ αυτό και προσπαθούν να κάνουν πιο ελκυστικά τα προιόντα τους. Οι συνδυασμοί ασφαλίσεων (αστική ευθύνη αυτοκινήτου και κάρτας υγείας, αυτοκίνητο και περιουσία, περιουσία και υγεία), οι ελαστικές και εναλλακτικές πληρωμές μέσω πιστωτικών καρτών, οι συνδυασμοί crosselling με ιδιωτικές εταιρείες ενέργειας, οι προωθητικές εκπαιδευτικές ενέργειες, τα δώρα και οι προσφορές καθιστούν πιο εύκολο το έργο των πωλήσεων, θεωρητικά πάντα.
Στην πράξη οι εταιρείες είναι όμηροι της κρίσης ρευστότητας στη μικρή και μεσαία τάξη. Διάθεση ασφάλισης υπάρχει. Λεφτά δεν υπάρχουν. Αυτό όμως δεν αποτελεί άλλοθι για την έλλειψη ενδιαφέροντος ασφάλισης από τους ασφαλισμένους. Αυτό δεν αποτελεί άλλοθι για την αδιαφορία πολλών πρακτόρων και μεσιτών να πουλήσουν τα καλά ασφαλιστικά προιόντα.
‘Δίκιο είναι το θέλω του πελάτη’ είναι το μότο τους. ‘ Αν ο πελάτης θέλει φθηνό, φθηνό θα του δώσω’ δηλώνουν.
Ξεχνούν όμως ότι στον βωμό του μεροκάματου βάζουν φρένο στο δικό τους επαγγελματικό μέλλον.
Ένα μέλλον που μπορεί να είναι ρόδινο εάν συνειδητοποιήσουν ότι τα ποιοτικά προιόντα είναι αυτά που θα ΞΑΝΑΦΕΡΟΥΝ τον πελάτη στο γραφείο τους.