του ΠΑΥΛΟΥ ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ

Όσοι πιστεύουν ότι μόνο στο ελληνικό δημόσιο βασιλεύει η ανοργανωσιά και η
κακοδιαχείριση, κάνουν μέγα λάθος.

Στη χώρα μας οι μεγάλες και καλά οργανωμένες επιχειρήσεις μετριούνται στα δάκτυλα.

Στη μεγάλη τους πλειονότητα οι ελληνικές παραγωγικές επιχειρήσεις είναι μικρές και
ανοργάνωτες, με αποτέλεσμα η παραγωγικότητά τους να φθάνει μόλις το 50%
του ευρωπαϊκού μέσου όρου.

Φυσικά δεν χρειάζεται να μιλήσουμε για τη χαμηλότατου επιπέδου εξωστρέφεια των ελληνικών επιχειρήσεων και τη μηδενική τους επένδυση σε καινοτομίες.

Είναι όμως αδύνατο, όσο καλά και αν οργανωθεί μία μικρή παραγωγική επιχείρηση, να μπορέσει ποτέ να εκμεταλλευτεί τις οικονομίες κλίμακας για να καταφέρει να γίνει ανταγωνιστική σε διεθνές επίπεδο.

Εξαίρεση αποτελούν οι ελάχιστες εταιρίες που δραστηριοποιούνται στις ‘niche markets’.

  • Οι μεγάλες όμως και καλά οργανωμένες επιχειρήσεις έχουν να αντιμετωπίσουν
    το τεράστιο πρόβλημα της χρηματοδότησής τους από τις τράπεζες, οι οποίες
    τράπεζες αδυνατούν να τις δανείζουν και όταν τις δανείζουν τις χρεώνουν με
    τριπλάσιο επιτόκιο από όσο δανείζονται οι ανταγωνίστριές τους εταιρίες του
    εξωτερικού.
  • Οι τράπεζες από την άλλη πλευρά είναι αντιμέτωπες με τη χαμηλή ρευστότητα
    και την πολύ μικρή αύξηση των καταθέσεων. Το μεγάλο τους πρόβλημα όμως
    είναι ότι σύντομα θα χρειαστούν αύξηση μετοχικού κεφαλαίου στον βαθμό που
    είναι αναγκασμένες να κάνουν διαγραφή κόκκινων δανείων και η
    κεφαλαιοποίηση τυχόν κερδών τους δεν επαρκεί ούτε κατά διάνοια για να
    καλύψει τις ζημιές από τη διαγραφή των δανείων.

Φυσικά τα χάλια των ελληνικών επιχειρήσεων αποτυπώνονται ανάγλυφα στο
ελληνικό χρηματιστήριο, που από μέσο άντλησης κεφαλαίων για την
αναπτυξιακή πορεία των εισηγμένων εταιριών και φάρο προσέλκυσης
επενδυτικών κεφαλαίων, πλειστάκις γίνεται μέσο γιγαντιαίας εξαπάτησης
«επενδυτών» και δυσφήμισης της ελληνικής επιχειρηματικότητας, σε διεθνές
επίπεδο.

Δυστυχώς όλα αυτά απαρτίζουν μία κάκιστη εικόνα του οικονομικού μας
περιβάλλοντος και δικαιολογημένα έρχεται η Moody’s να μας αφήσει
μετεξεταστέους.

Και μέσα σε αυτό το θλιβερό οικονομικό περιβάλλον, έχουμε τον ΣΥΡΙΖΑ να
νομοθετεί λαϊκίστικα για δήθεν κατώτατο μισθό, λες και οι εργοδότες πρόκειται
ποτέ να πληρώσουν τον εργαζόμενο ανάλογα με τη νομολογία και όχι ανάλογα
με την προσφορά του εργαζόμενου. Φυσικά καλώς το ψήφισε και η ΝΔ, γιατί
στην αντίθετη περίπτωση θα ήταν το αντιδραστικό, αντιλαϊκό, κλπ. κόμμα…

Σημείωση
Παράδοση εξουσίας από τον κύριο Τσίπρα στη ΝΔ; Oύτε μία ώρα ενωρίτερα!
Συνεπώς: Εκλογές Οκτώβριο του 2019. Και λίγους μήνες αργότερα ξανά
εκλογές, με απλή αναλογική, γιατί ο νυν πρόεδρος της δημοκρατίας θα έχει
εκτελέσει την αποστολή του…

Δεν είναι η καλή ανάλυση των γεγονότων που μπορεί να προβλέψει τις εκλογές, αλλά η ανάλυση της προσωπικότητας Τσίπρα

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ