Aγώνα με τον χρόνο δίνουν οικονομικό επιτελείο και τραπεζίτες, προκειμένου από αρχές του 2022 το εγχώριο σύστημα να μπορεί να σηκώσει στις “πλάτες” του την χρηματοδότηση της επιχειρηματικότητας με κύριο τροφοδότη το Ταμείο Ανάκαμψης. Μέχρι τώρα τα αποτελέσματα κρίνονται ικανοποιητικά (τόσο από την Τράπεζα της Ελλάδος όσο από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό) σε γενικές γραμμές πλην όμως σε ειδικότερες διαπιστώνονται ατέλειες, εκκρεμότητες με συνέπεια το όλο εγχείρημα να έχει ακόμη αρκετούς αστερίσκους.
Το οικονομικό επιτελείο πιέζει για την σταδιακή ενίσχυση των χορηγήσεων στις επιχειρήσεις, την διεύρυνση του χαρτοφυλακίου δανείων προς περισσότερες εταιρείες, η Φρανκφούρτη για την λειτουργικότερη εκκαθάριση/διαχείριση μη εξυπηρετούμενων δανείων. Προς ώρας το αποτέλεσμα- στους τραπεζικούς ισολογισμούς- είναι μεν θετικό ωστόσο στην πράξη τελεί υπό αίρεση, καθώς (υπό) στηρίζεται κυρίως στις τιτλοποιήσεις, στην χρήση του “Ηρακλή Ι” (και σύντομα του “Ηρακλή ΙΙ) δράσεις που “καίνε” πολύτιμο ζεστό κεφάλαιο από ένα περιορισμένο αποθεματικό.
Οι συστημικές τράπεζες προχωρούν σε ενέργειες ενίσχυσης του κεφαλαίου τους, όμως οι όροι δεν είναι και οι ανταγωνιστικότεροι. Αυτό φάνηκε, τελευταία, με την έκδοση ομολόγου ειδικού τύπου από την Πειραιώς, καθώς άντλησε μεν 600 εκατ. αλλά με “κουπόνι” έκδοσης στο 8,75% (όταν διεθνώς τα funds…πληρώνουν και από πάνω) αλλά και με την οριστικοποίηση των όρων της ΑΜΚ (“αναπτυξιακής”, όπως χαρακτηριστεί) της Alpha Bank. Πρακτικά σε αυτές τις δύο συγκεκριμένες περιπτώσεις οι πανίσχυρες “αγορές” τιμολογούν ακριβά το αυξημένο ρίσκο, που ενέχει ακόμη, το εγχώριο τραπεζικό σύστημα. Και για αυτό μπορεί να επενδύουν στην προοπτική ανάταξης της οικονομίας (με… αγωγό τις τράπεζες) αλλά δεν παραβλέπουν τις πολλές εκκρεμότητες που παραμένουν.
Από τις κύριες, και με επίμονη αναφορά από την ΕΚΤ, αυτή των πλειστηριασμών. Τα e-auctions μπορεί να άνοιξαν- από την αρχή του μήνα- αρκετά περιουσιακά στοιχεία έχουν αρχίσει να βγαίνουν στο “σφυρί”, αλλά ένα μεγάλο μέρος των προς πλειστηριασμό assets (που είναι στα “χέρια” των εκκαθαριστών/servicers) αφορά σε NPLs πρώτης κατοικίας. Συνοπτικά σε σύνολο NPLs που ξεπερνά τα 100 δισ “κόκκινα” τα 55 δισ είναι ιδιωτών, εκ των οποίων τα 35 δισ. είναι στεγαστικά με τα 25 δισ να είναι ως ενέχυρο πρώτης κατοικίας. Απλή αριθμητική και η εξίσωση δεν βγαίνει, με το πρόβλημα να είναι γνωστό στην Φρανκφούρτη.
……………………..
Πηγή: ΧΡΗΜΑ WEEK, 23/06/2021