του Πέτρου Στεριώτη, διαχειριστή χαρτοφυλακίου και μέλους της Διεθνούς Ομοσπονδίας Τεχνικών Αναλυτών
Με τον Γενικό Δείκτη σε υψηλά 14 ετών, το bull market του ελληνικού χρηματιστηρίου επιβεβαιώνει τη σημαντική βελτίωση των θεμελιωδών στοιχείων των ελληνικών επιχειρήσεων και την υποχώρηση του country risk, επωφελούμενο βεβαίως και από την «ανάβαση» των ξένων σηματωρών δεικτών (S&P, DAX κ.λπ.) σε ιστορικά ρεκόρ.
Συγκεκριμένα, για τις ελληνικές εισηγμένες η αύξηση των κερδών ανά μετοχή, οι υψηλές μερισματικές αποδόσεις και η συγκριτική «έκπτωσή» τους (discount) σε σχέση με τον πανευρωπαϊκό κλάδο στον οποίο ανήκουν αποτελούν «φίλτρα» τα οποία ήδη «ανάβουν το πράσινο φως» για τη συμμετοχή θεσμικών και ιδιωτών επενδυτών στα μετοχολόγια.
Οι ελκυστικές αποτιμήσεις των «χαρτιών» της Λεωφόρου Αθηνών ασφαλώς δεν συνεπάγονται την απουσία περιοδικών αναταράξεων των τιμών, πιθανότατα λόγω των «υπεραγορασμένων» συνθηκών που ξεκάθαρα επικρατούν στις ξένες αγορές και οι οποίες «χρήζουν» κάποιου ευρύτερου profit taking.
Διεθνώς, ο «παράγοντας Τραμπ» αυξάνει τη μεταβλητότητα σε ημερήσια βάση, με τους επενδυτές, λόγω της παγκοσμιοποίησης των κεφαλαιαγορών και των εμπορικών ροών, να καλούνται να αναλύσουν την ατζέντα του νέου πλανητάρχη σε δασμολογικά, γεωπολιτικά και ενεργειακά ζητήματα.
Όλα τα παραπάνω δεν αφήνουν αδιάφορα, αλλά ούτε και ανατρέπουν άρδην, τα δυνατά εγχώρια εταιρικά outlook, την αναγέννηση του τραπεζικού κλάδου και το ασφάλιστρο κινδύνου της χώρας μας. Όμως, η «ρηχότητα» στις εντολές bid-ask και η «παρορμητικότητα», που αποτελούν στοιχεία έμφυτα του ελληνικού χρηματιστηρίου, σαφώς και θα επηρεάσουν τις αποτιμήσεις σε περίπτωση ενισχυμένης αποστροφής των επενδυτών στον κίνδυνο.
Θεμελιωδώς, για να δει η αγορά μας ακόμη υψηλότερα επίπεδα εντός του έτους, θα απαιτηθούν μεταξύ άλλων:
- η επίτευξη των φιλόδοξων εταιρικών στόχων κερδοφορίας,
- η συνέχιση της υπεραπόδοσης του ελληνικού ΑΕΠ έναντι του μέσου όρου της ευρωζώνης,
- η επιπρόσθετη αποκλιμάκωση των επιτοκίων της ΕΚΤ,
- η αποφυγή εντάσεων μεταξύ της ΕΕ και των εμπορικών της εταίρων.
Διαγραμματικά, θεωρούμε κρίσιμη τη διατήρηση του «κεκτημένου» των 1.500+ μονάδων για τον Γενικό Δείκτη. Ενδεχόμενη απώλεια του εν λόγω επιπέδου θα δημιουργούσε ανάμικτες σκέψεις κατοχύρωσης κερδών ή και “buy the dip” στα momentum-driven θεσμικά χαρτοφυλάκια.
Από το περιοδικό ΧΡΗΜΑ