Στην προσπάθεια τους ν’ απαλλαγούν από «κόκκινα» καταναλωτικά στεγαστικά και επιχειρηματικά δάνεια που θεωρούν αδύνατον να εισπράξουν στο σύνολό τους προχωρούν οι τράπεζες.
Έχοντας ως πρακτική τη ρύθμιση μέρους της οφειλής και της μεταφοράς του υπόλοιπου ποσού στο μέλλον για οριστικό κούρεμα, οι τράπεζες προσπαθούν να απαλλαγούν από «κόκκινα» δάνεια τα οποία αποτελούν και τον μεγάλο τους πονοκέφαλο.
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για δάνεια τα οποία έχουν πάψει να εξυπηρετούνται και με τον τρόπο αυτόν επιχειρείται η ανάκτηση ενός μέρους αυτών πριν καταλήξουν να πουληθούν σε funds.
Αξίζει να σημειωθεί ότι σήμερα η μία στις δύο ρυθμίσεις που έχουν επιτευχθεί γίνεται με αυτό το μοντέλο και προβλέπεται διαγραφή ακόμα και 70%-80% της βασικής οφειλής. Το κούρεμα ωστόσο παρέχεται βαθμηδόν ή εξ ολοκλήρου από την τράπεζα μόνο εφόσον ο δανειολήπτης δείξει συνέπεια στην εξυπηρέτηση των δόσεων που προβλέπει η ρύθμιση.
Για το λόγο αυτό οι τράπεζες θα πρέπει να σχηματίζουν ειδικές προβλέψεις για το μέρος του δανείου το οποίο «παγώνει» άτοκα, λόγω του Διεθνούς Λογιστικού Προτύπου (ΔΠΧΑ) 9 που προβλέπει το σχηματισμό προβλέψεων με βάση τις αναμενόμενες και όχι τις συντελεσθείσες ζημίες πιστωτικού κινδύνου.
