Του ΧΡΗΣΤΟΥ Ν. ΚΩΝΣΤΑ
Η Γερμανία χρειάζεται το ΔΝΤ στην Ευρώπη μέχρι να δημιουργηθεί και να ενεργοποιηθεί το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, ως μετεξέλιξη του ESM.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο χρειάζεται τη συμμετοχή του στα ευρωπαϊκά τεκταινόμενα, όχι μόνο για λόγους… εσόδων, αλλά και για ευρύτερους στρατηγικούς στόχους.
Στο σημερινό ραντεβού της καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ με τη διευθύντρια του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, η Ελλάδα αποτελεί πρώτο, αλλά ΟΧΙ το κυρίαρχο θέμα της ατζέντας.
Το μέλλον της σχέσης ΔΝΤ – Ευρώπης είναι το βασικό θέμα συζήτησης.
Η Άνγκελα Μέρκελ χρειάζεται το ΔΝΤ στην Ευρώπη ως «τεχνικό σύμβουλο» για να συγκρατεί τις επεκτατικές δημοσιονομικές πολιτικές που οραματίζονται οι ομόλογοί της στη Σύνοδο Κορυφής εν όψει των κρίσιμων, δύσκολων και αμφιλεγόμενων ευρωεκλογών του Μαΐου 2019.
Όσον αφορά την Ελλάδα, τα πράγματα πλέον είναι καθαρά:
Το ΔΝΤ θέλει οπωσδήποτε να «πάρει πίσω τα λεφτά του», ώστε να περιοριστεί το υπόλοιπο του δανείου της Ελλάδας (από το ΔΝΤ) χαμηλότερα από το τριπλάσιο του ποσοστού συμμετοχής της Ελλάδας (στο ΔΝΤ), με απλούς αριθμούς, πολύ κάτω από 7-8 δισ. ευρώ.
Με απλά λόγια:
Η περιβόητη ρύθμιση του Ελληνικού Χρέους αφορά:
- Χρησιμοποίηση των αδιάθετων χρημάτων του δανείου του ESM (25 δισ. Ευρώ) για την αποπληρωμή των υψηλότοκων διακρατικών δανείων, των δανείων του ΔΝΤ και των δάνειων της ΕΚΤ .
- Επιστροφή των κερδών από τα ελληνικά κρατικά ομόλογα που διακρατούν οι κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης (SMP/ANFA).
- Μείωση επιτοκίων σ’ ένα τμήμα των δανείων του EFSF
- Επιμήκυνση της διάρκειας των δανείων του EFSF. Μάλλον κατά 8 χρόνια.
Εάν συμβεί αυτό, αν δηλαδή ο ESM προεξοφλήσει ένα μεγάλο μέρος των δανείων του ΔΝΤ, η Έκθεση Βιωσιμότητας του Χρέους (η περιβόητη DSA) θα είναι ευκολότερη για τους οικονομολόγους του ΔΝΤ, επειδή η έκθεση του Ταμείου στον “Ελληνικό κίνδυνο” θα είναι μικρή έως αμελητέα.
Αν ο ESM προεξοφλήσει ένα μεγάλο μέρος των δανείων του ΔΝΤ, η Ελλάδα θα έχει ευκολότερη έξοδο στις αγορές τα αμέσως επόμενα χρόνια γιατί θα χρειάζεται λιγότερα δανεικά. Η Ελλάδα σήμερα έχει υπόλοιπο οφειλής περίπου 11 δισ. ευρώ προς στο ΔΝΤ.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να πληρώνει περίπου 1,3 έως 2 δισ. ευρώ -κάθε χρόνο- μέχρι και το 2023. Με βάση τον ισχύοντα διακανονισμό, το 2023, πρέπει να πληρώσει 1,4 δισ. ευρώ, ενώ την επόμενη χρονιά η δόση είναι κατά πολύ μικρότερη.
Αν πραγματικά τα δάνεια του EFSF επιμηκυνθούν κατά 8 χρόνια, οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας μας για την περίοδο 2031-2064 θα μειωθούν θεαματικά.
Σε μια τέτοια περίπτωση, θα ήταν πιο εύκολο για το ΔΝΤ να οριοθετήσει το “βάθος «της βιωσιμότητας” και να πει πως το χρέος θα είναι βιώσιμο «με μεγάλη πιθανότητα» έως μια περίοδο και βιώσιμο με «όχι μεγάλη πιθανότητα» από ένα διάστημα και μετά.
