Η τεχνολογία δείχνει πλέον να αποτελεί το κλειδί για τη δυσεπίλυτη εξίσωση, που καλείται να λύσει σήμερα ο αγροδιατροφικός τομέας.
Μέχρι το 2050, ο αγροδιατροφικός τομέας θα πρέπει να τρέφει 50% περισσότερους ανθρώπους και να έχει αυξήσει την παραγωγή τροφίμων κατά 70%, ενώ η καλλιεργήσιμη γη θα έχει αυξηθεί κατά μόλις 10%.
Ο αγροδιατροφικός τομέας παράγει, ήδη, σήμερα 250% περισσότερα τρόφιμα σε σχέση με το 1950, χρησιμοποιώντας, παράλληλα, 5% λιγότερους πόρους.
Σε αυτόν το γρίφο, ο μετασχηματισμός των επιχειρήσεων, η επανεφεύρεση της εφοδιαστικής αλυσίδας και η εκτεταμένη υιοθέτηση της τεχνολογίας δείχνουν να είναι η μόνη ουσιαστική απάντηση. Αυτό φαίνεται πως έχει γίνει αντιληπτό από τις επιχειρήσεις του κλάδου, οι οποίες επενδύουν συστηματικά στον ψηφιακό μετασχηματισμό.
Οι επενδύσεις στην τεχνολογία αναμένεται να εκτιναχθούν από $5,2 δισ. το 2016, στα $240 δισ. το 2050.
Προγράμματα λογισμικού, ψηφιακές εφαρμογές (apps) και drones, εξελίσσονται σε βασικούς συντελεστές της αγροτικής παραγωγής, παράλληλα με τους σπόρους, τα λιπάσματα και τον παραδοσιακό γεωργικό εξοπλισμό.
Η ψηφιακή τεχνολογία θα μετασχηματίσει περαιτέρω όλη την αλυσίδα αξίας του τομέα: από την αγροτική παραγωγή, τη διαλογή και τη μεταποίηση, ως τη διάθεση των αγαθών και τις σχέσεις με τον καταναλωτή. Η χρήση αισθητήρων, του Internet of Things, της Τεχνητής Νοημοσύνης, των data analytics και του blockchain, σε όλες τις φάσεις της αγροτικής παραγωγής, παράλληλα με την εισαγωγή αυτόνομων οχημάτων και την εμφάνιση των “έξυπνων” εργοστασίων, θα αυξήσουν σημαντικά την παραγωγικότητα.
Παράλληλα, οι επιχειρήσεις θα πρέπει να προσαρμοστούν στα μεταβαλλόμενα δεδομένα της αγοράς. Η σταθεροποίηση της ζήτησης στις ανεπτυγμένες χώρες, θα υπερκαλυφθεί από τη ραγδαία αύξησή της στις αναδυόμενες οικονομίες. Για να ανταποκριθούν, οι επιχειρήσεις θα πρέπει να βελτιστοποιήσουν το χαρτοφυλάκιο των προϊόντων τους και να αναδιοργανώσουν τις εφοδιαστικές τους αλυσίδες.
Συγχρόνως, οι καταναλωτές επιζητούν προσωποποιημένη διατροφή και ταχύτερη εξυπηρέτηση, με παράδοση – ει δυνατόν – στην πόρτα τους και τη δυνατότητα να παραγγέλνουν από οπουδήποτε, με οποιοδήποτε μέσο και οποιαδήποτε στιγμή. Ως αποτέλεσμα των αλλαγών που παρατηρούνται στις καταναλωτικές συνήθειες, τα παραδοσιακά κανάλια μάρκετινγκ και πωλήσεων φαίνεται να χάνουν την αξία τους, καθώς οι επιχειρήσεις καλούνται, όλο και περισσότερο, να επικοινωνήσουν με τους καταναλωτές μέσω ψηφιακών καναλιών.
