Αποτελεί είδηση να υπογράφει σε ένα βιβλίο (Καινοτομία & Βιομηχανικός μετασχηματισμός στην Ελλάδα 1950-1973) τον πρόλογο ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας και τον επίλογο ο πρώην διοικητής της Εμπορικής Τράπεζας.
Ο μόνος λόγος για αυτό, είναι το βιβλίο να έχει να πει κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον.
Όντως έτσι συμβαίνει.
Σε μία χώρα όπου η συνεισφορά της βιομηχανίας έχει απαξιωθεί, έρχεται ο συγγραφέας με 30 χρόνια βιομηχανικής εμπειρίας και μετά από 5 χρόνια επιστημονικής έρευνας και αποδεικνύει με εύληπτο και ποσοτικοποιημένο τρόπο το εξής απλό:
- Ότι η ελληνική μεταπολεμική βιομηχανία, ιδιαίτερα την περίοδο 1950 έως 1973, πέτυχε τεχνολογικές καινοτομίες, έγινε διεθνώς ανταγωνιστική και κυρίως συνεισέφερε καθοριστικά στην άνοδο του βιοτικού και εκπαιδευτικού επιπέδου της χώρας.
Είναι σίγουρα μία άποψη με την οποία οι περισσότεροι από εμάς ενστικτωδώς αντιδρούμε, ή στην οποία είμαστε τουλάχιστον ιδιαίτερα επιφυλακτικοί.
Ο συγγραφέας όμως με εύληπτο τρόπο και με χρήση έγκυρων ποσοτικών δεδομένων, απαντά καταφατικά στα τρία ερωτήματα τα οποία θέτει στην αρχή του βιβλίου.
Ότι δηλαδή πρώτον όντως υπήρξε τεχνολογική καινοτομία, δεύτερον η μεταπολεμική βιομηχανία συνεισέφερε στην άνοδο του βιοτικού επιπέδου και τρίτον βοήθησε στην (και βοηθήθηκε από την) βελτίωση του εκπαιδευτικού επιπέδου των Ελλήνων.
Όσοι δεχόμαστε τη θετική συνεισφορά της ελληνικής βιομηχανίας, αλλά κυρίως όσοι δεν την αποδεχόμαστε, έχουμε μία χρυσή ευκαιρία να διαβάσουμε το συγκεκριμένο βιβλίο. Αν και σχετικά μεγάλο σε όγκο, περίπου 450 σελίδες μαζί με τις βιβλιογραφικές αναφορές, είναι γραμμένο με απλό και εύληπτο τρόπο, χωρίς να καθίσταται κουραστικό, παρά τα άφθονα ποσοτικά δεδομένα.
Επιπλέον οι αδημοσίευτες φωτογραφίες από σημαντικότατες βιομηχανίες της εποχής, μας δίνουν να καταλάβουμε τον τρόπο που λειτουργούσε τότε η ελληνική μεταποίηση, καθώς και το πόσο έχει αλλάξει μέχρι τις μέρες μας.
Να σημειωθεί ότι το 100% των εσόδων από τα συγγραφικά δικαιώματα ο Λευτέρης Αναστασάκης τα διαθέτει στο ΧΑΜΟΓΕΛΟ του Παιδιού…