Βρέθηκα, προ ημερών, στην παρουσίαση της Sarantis στην Ένωση Θεσμικών Επενδυτών. Την παρουσίαση έκανε ο αναπληρωτής CEO του ελληνικού πολυεθνικού ομίλου, Κωνσταντίνος Ροζακέας ο οποίος μεταξύ άλλων καταφέρθηκε και σε 2-3 θέματα που βρήκα ενδιαφέροντα.
Το πρώτο, έριξε ευθύνες και στις τράπεζες για την καθυστέρηση που παρατηρείται στο ξεκαθάρισμα των NPLs, τονίζοντας ότι υπάρχουν ενδιαφερόμενοι να αγοράσουν επιχειρήσεις και πτώχευσαν οικονομικά. Επιχειρήσεις, που τις συντηρούν οι τράπεζες δίνοντας παράταση ζωής , προχωρώντας σε “κούρεμα” δανείων ενώ οι τράπεζες παραβλέπουν το ότι στην αγορά υπάρχουν ενδιαφερόμενοι για να τις αγοράσουν.
Ακούγοντας τον το μυαλό μου πήγε μεμιάς στην περίπτωση της Notos Com των αδελφών Παπαέλληνα, οι οποίοι δίνουν εδώ και μήνες μίαν απέλπιδα προσπάθεια μπας και καταφέρουν να διασώσουν την πάλαι ποτέ ισχυρή εταιρεία τους. Πολλά τα εμπόδια, που αντιμετωπίζουν οι αδελφοί, με τις τράπεζες (στις οποίες φροντίζουν να πληρώνουν εμπρόθεσμα τόκους και χρεολύσια), με τα ξένα funds που αγωνίζονται μπας και πάρουν κάποια δανειακή γραμμή χρηματοδότησης (Pillarstone), με…θεούς και δαίμονες. Και το λέω αυτό γιατί οι αδελφοί Παπαέλληνα απέδειξαν πως δεν ήταν…Μαρινόπουλοι. Και ο νοών νοείτω.
Το πήγε όμως παρακάτω, ο Κωνσταντίνος Ροζακέας, εξηγώντας στη συνέχεια πως ανέμενε ότι η διαχείριση των “κόκκινων” δανείων θα έφερνε στην επιφάνεια ευκαιρίες για εξαγορές αλλά στην πράξη χάθηκαν, ενώ κατέστησε σαφές ότι δεν υπάρχουν εταιρείες προς εξαγορά στην ελληνική αγορά που να ταιριάζουν στο προφίλ του ομίλου Sarantis.
Και διερωτώμαι, είχε υπάρξει παλιότερα ενδιαφέρον, σκέψεις των αδελφών Σαράντη για ενδεχόμενη εξαγορά της Notos Com, εξ΄όσων γνωρίζω τουλάχιστον μία επαφή είχε υπάρξει. Υπήρξε ενδιαφέρον για κάποια άλλη εταιρεία, που ταίριαζε με το προφίλ του Sarantis Group και η δουλειά δεν προχώρησε για κάποιους λόγους με τις τράπεζες να έχουν μερίδιο ευθύνης;
Το συμπέρασμα είναι, πως ναι οι τράπεζες είναι υποχρεωμένες να “τρέξουν” την εκκαθάριση των NPLs, να μειώσουν τα “κόκκινα”, να καθαρίσουν τους ισολογισμούς τους πλην όμως εάν εξαιρέσουμε την περίπτωση Σκλαβενίτη- Μαρινόπουλος (που συνιστούσε συστημικό κίνδυνο) ελάχιστες είναι οι ενέργειες που έχουν γίνει στο εγχώριο επιχειρείν στην λογική που θέτει ο Κωνσταντίνος Ροζακέας.
Και για να επιρρίπτει ευθύνες ο αναπληρωτής CEO κάτι παραπάνω θα ξέρει, σε κάποια θέματα θα έχει δίκιο.
Και εδώ είναι το πρόβλημα.
