Από την Παρασκευή Μπούρα, Ψυχολόγο-Ομαδική Αναλύτρια
Ο Sigmund Freud ήταν ο πρώτος που αντιλήφθηκε το όνειρο ως μηχανισμό νοητικής επεξεργασίας και το χαρακτήρισε «βασιλικό δρόμο προς το ασυνείδητο».
Το όνειρο θεωρείται μια συνεχής αυτόνομη «πέψη» των ερεθισμάτων, αποτέλεσμα της επεξεργασίας υπερβολικά απειλητικών και συναρπαστικών συναισθημάτων, μια αντανάκλαση του μυαλού, μια προσπάθεια για βαθύτερη κατανόηση των λανθανουσών και έκδηλων συναισθηματικών δυσκολιών.
Με βάση τις αρχές της ψυχανάλυσης, το όνειρο είναι ένας μηχανισμός με τον οποίο εκτονώνονται οι καταπιεσμένες σκέψεις, τα απωθημένα συναισθήματα, οι επιθυμίες μας. Είναι ο κόσμος μέσα στον οποίο αποφορτίζονται όλα όσα, για διάφορους λόγους, δεν μπορούμε να πραγματοποιήσουμε, ένας κόσμος χωρίς ηθικούς περιορισμούς και κανόνες.
Ενώ το όνειρο είναι ένα συνηθισμένο νυχτερινό φαινόμενο, πολλές φορές, φαίνεται να επηρεάζει την καθημερινότητά μας. Πόσες φορές ξυπνήσαμε χαρούμενοι μετά από ένα ευχάριστο όνειρο και πόσες άλλες κακοδιάθετοι μετά από έναν συγκλονιστικό εφιάλτη; Έρευνες υποστηρίζουν ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ ονείρων και διάθεσης. Όταν ονειρευόμαστε κάτι όμορφο και ευχάριστο, ξυπνάμε με ηρεμία, χαμόγελο, ανεβασμένη διάθεση. Όταν όμως τα όνειρά μας είναι εφιαλτικά, ξυπνάμε με άσχημη διάθεση, νεύρα και κατήφεια.
Γιατί όμως να συμβαίνει αυτό;
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο περιοδικό Pharma PLUS Link ΕΔΩ
