Στις αρχές Ιουλίου, όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, οι κεντρικοί τραπεζίτες της Ευρώπης προσκάλεσαν ομολόγους τους από άλλα μητροπολιτικά κέντρα του κόσμου, στο γνωστό και ως Sintra Forum. Στο εμβληματικό κάστρο της πόλης-προάστιο της Λισαβόνας, συζητήθηκαν θέματα επικαιρότητας, από τη δασμολογική πολιτική Τραμπ και τη σταθερότητα στις αγορές μέχρι το «αύριο» του ευρώ.
Με το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα να έχει ανατιμηθεί σχεδόν 15% έναντι του αμερικανικού δολαρίου στο εξάμηνο, αποτελεί ήδη ένα «βαρύ εργαλείο» για την επιχειρηματικότητα και την πραγματική οικονομία για τις χώρες-μέλη της ευρωζώνης. Το συν 15% «τρέχει» ήδη, ενόσω στις Βρυξέλλες αναζητούν κοινή διαπραγματευτική γραμμή ενόψει της 9ης Ιουλίου, της καταληκτικής (;) ημερομηνίας που έχει δώσει η Ουάσιγκτον στην ΕΕ για τη θέσπιση ενός πλαισίου δασμών. Το συν 10% θεωρείται ήδη «τελειωμένο», είναι το σημείο εκκίνησης-ελάχιστο δασμολογικό βάρος που εκ των προτέρων αποδέχθηκαν οι Βρυξέλλες.
Πρακτικά, πριν καν ξεκινήσουν (;) οι διαπραγματεύσεις ΗΠΑ-ΕΕ, η ευρωπαϊκή οικονομία επιβαρύνεται ήδη με το 15% της ανατίμησης του ευρώ συν το 10% του δασμού βάσης που επιβάλλουν οι ΗΠΑ. Ασχέτως του τι θα γίνει αύριο, Τετάρτη. Νέα παράταση από την πλευρά της Ουάσιγκτον ή μερική συμφωνία; Το «ταμείο» για την ευρωοικονομία είναι ήδη μείον 15%+10%, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τη συνέχεια. Θεωρώντας δε πιθανότατο το ενδεχόμενο ο Τραμπ να επιβάλει δασμούς κατά χώρα, κλάδο και ό,τι άλλο έχει κατά νου.
Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι, στο πορτογαλικό θέρετρο, τόσο ο Φίλιπ Λέιν (*) όσο και η Κριστίν Λαγκάρντ εμφανίστηκαν ευτυχείς με την ανατίμηση του ευρώ, καθώς καταδεικνύει την ενίσχυση της θέσης του διεθνώς. Τόσο ο Ιρλανδός οικονομολόγος, σύμβουλος της ΕΚΤ, όσο και η Γαλλίδα νομικός, πρόεδρος της ΕΚΤ, θεωρούν την ανατίμηση διεύρυνση της αποθεματοποίησης του ευρωνομίσματος διεθνώς. Είναι όμως έτσι; Η ισοτιμία του ευρώ προς το δολάριο δεν ενισχύεται λόγω ισχυροποίησης στις διεθνείς αγορές του νομίσματος, αλλά επειδή διολισθαίνει το δολάριο. Άλλωστε ήταν εκ προοιμίου γνωστό ότι η νέα διοίκηση της Ουάσιγκτον θα «εργαλειοποιούσε» και το (μοναδικό αποθεματικό) νόμισμα, όπως το χρέος, τους δασμούς κ.λπ. –είναι γνωστά όλα αυτά. Άρα δεν υφίσταται ενίσχυση του ευρώ, αλλά εξασθένηση (τεχνητή και απόλυτα ελεγχόμενη) του δολαρίου. Όπως επίσης δεν υφίσταται ενίσχυση της διεθνούς θέσης του ευρώ, καθώς στο εξάμηνο του 2025 ξεπεράστηκε ως αποθεματικό περιουσιακό στοιχείο και από τον χρυσό.
Πρακτικά, συνδυαστικά, το ευρώ ακριβαίνει, με τον διεθνή ρόλο του να υπερφαλαγγίζεται από τον χρυσό (προσεχώς και από το ασήμι).
Σαν να λέμε η ευρωπαϊκή επιχειρηματικότητα επιβαρύνεται περισσότερο, η ανταγωνιστικότητα φθίνει περαιτέρω.
Σε ποιον κλάδο μπορεί να ειπωθεί ότι κερδίζει κάτι η ευρωπαϊκή οικονομία; Στην τιμολόγηση των εισαγωγών LNG από τις ΗΠΑ. Υγροποιημένο φυσικό αέριο, που όμως έχει φτάσει να πληρώνει δύο και τρεις φορές ακριβότερα από το ρωσικό. Στη Sintra, οι κεντρικοί τραπεζίτες εκτίμησαν ότι η φθίνουσα ευρωπαϊκή οικονομία μπορεί να αντέξει μια ισοτιμία 1/1,20. Πόσο ήταν χθες, Δευτέρα: 1/1,17, για να ξέρουμε πού βρισκόμαστε.
(*) Θυμίζω ότι, με έκθεσή του, ο πληθωρισμός είχε χαρακτηριστεί «προσωρινός» και «διαχειρίσιμος». Η συνέχεια είναι γνωστή…
ΑΠΟ ΧΡΗΜΑ WEEK
