Το “μέτωπο” Πειραιώς κλείνει, η διοίκηση με ενισχυμένο ισολογισμό μπορεί να υλοποιήσει ένα ευρύ πρόγραμμα τιτλοποιήσεων, προκειμένου να “καθαρίσει” από τα υπέρογκα μη εξυπηρετούμενα δάνεια (στα 22,5 δισ. τα NPEs), με μεγάλο χαμένο (πέραν των μικροεπενδυτών) το ΤΧΣ που “εγγράφει” μία ζημιά των 2,8 δισ. πρακτικά ζημιά σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος, των φορολογουμένων.
Ωστόσο τα funds, οι μεγαλοεπενδυτές έβλεπαν, εξ’ αρχής, στην μέρα μετά την ΑΜΚ, ειδικότερα για την “νέα Πειραιώς” αλλά και γενικότερα για τις ελληνικές τράπεζες, Eurobank, Εθνική και Alpha Bank που βγαίνουν διπλά κερδισμένες από τις εξελίξεις.
Αφ’ ενός, γιατί σε διάστημα μηνός ενεργοποιήθηκαν περισσότερα από 35 funds, μάλιστα αρκετά με υπό διαχείριση κεφάλαια μεγαλύτερα των 50 δισ$, διαμορφώθηκε ένας πόλος επενδυτικού ενδιαφέροντος για τον κλάδο με τα στοιχεία Απριλίου να παραπέμπουν στο monitoring των ξένων funds. Aφ’ ετέρου, επειδή ο κλάδος θεωρείται-πλέον- επαρκώς ενισχυμένος (κεφαλαιακά) συνακόλουθα να περνά επιτυχώς τα stress tests, που είναι σε εξέλιξη.
Η παρουσία πλειάδας funds στην ΑΜΚ της Πειραιώς (έστω και για ένα βραχυπρόθεσμο profit taking) ανοίγει τον δρόμο για είσοδο στο μετοχικό κεφάλαιο και των άλλων τριών, με την προσδοκία πως οι σημερινές αγορές θα είναι οι αυριανές υπεραξίες.
Με την Eurobank να αποτιμάται στα 2,81 δισ., την Εθνική στα 2,35 δισ., την Alpha Bank στα 1,91 δισ. (*) το περιθώριο υπεραπόδωσης είναι εμφανές, από την στιγμή που θα μειώνονται τα μη εξυπηρετούμενα (σε μονοψήφιο ποσοστό ως προς τις χορηγήσεις), θα επανέρχονται σε επαναλαμβανόμενη λειτουργική κερδοφορία, θα αφήνουν πίσω τους τα βάρη (των 70 δισ. και πλέον), θα εμφανίζουν αύξηση καταθέσεων, νέων χορηγήσεων, θα “ψηφιοποιούνται” στα νέα δεδομένα.
Παράλληλα η προεργασία, που έγινε (κυρίως) από την Goldman Sachs (που είναι σύμβουλος και του Δημοσίου) και την UBS φέρνει αποτέλεσμα ως προς την επανεργοποίηση πανίσχυρων οίκων (BlackRock, Capital, Schroeders αλλά και Norges Bank, BofA, Societe Generale κ.α. ) που σταδιακά (ξανά) βλέπουν την ελληνική αγορά. Αυτή την φορά έχοντας αποτιμήσει τους κινδύνους και τα ρίσκα που βάρυναν τον κλάδο επιχειρώντας, πλέον, να “δουν” μέσα από την πρόοδο του “Ηρακλή ΙΙ”, τις ενέργειες κεφαλαιακής ενίσχυσης, την εξυγίανση των “ισολογισμών”. Κοινή η διαπίστωση των ξένων αναλυτών, πως το εγχώριο banking ναι μεν παραμένει ευάλωτο (κυρίως λόγω υψηλών NPLs, χαμηλών κεφαλαιακών ratio) πλην όμως είναι σε καλύτερη θέση από τραπεζικά συστήματα αρκετών άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
(*) οι αποτιμήσεις είναι με τιμές “κλεισίματος” 23 Απριλίου.
……………………..
Πηγή: ΧΡΗΜΑ WEEK, 27/04/2021
