του ΧΡΗΣΤΟΥ Ν. ΚΩΝΣΤΑ

Στο τρίτο τρίμηνο του έτους, βασική πηγή εσόδων της ελληνικής οικονομίας είναι, ήταν και -δυστυχώς ή ευτυχώς- θα είναι για πολλά ακόμη χρόνια, ο Τουρισμός.

Η κυβέρνηση, τον Ιούνιο, είχε την υποχρέωση -πάση θυσία- να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ώστε -παράλληλα με την προστασία της δημόσιας υγείας- να λειτουργήσει η τουριστική βιομηχανία της χώρας όσο το δυνατόν καλύτερα.

Τα 5 δισ Ευρώ τουριστικών εσόδων δεν είναι πολλά. Είναι όμως περισσότερα από το απόλυτο μηδέν που κατέγραψαν άλλες χώρες με επίσης αναπτυγμένη τουριστική βιομηχανία.

  • Στο τελευταίο τρίμηνο του έτους, βασική πηγή εσόδων της ελληνικής οικονομίας ήταν είναι και θα είναι, η κατανάλωση, το λιανεμπόριο, η εσωτερική αγορά.

Η κυβέρνηση έχει την υποχρέωση -παράλληλα με την προστασία της δημόσιας υγείας- να συμβάλει ώστε τον Δεκέμβριο, να λειτουργήσει η Χριστουγεννιάτικη αγορά, να κυκλοφορήσει όσο χρήμα είναι πραγματικά διαθέσιμο, όσο αυτό είναι δυνατό, μέσα στις παγκοσμίως πρωτόγνωρες συνθήκες πανδημίας.

  • Γι’ αυτό, η κυβέρνηση επιβάλει τώρα, αρχές Νοεμβρίου, ένα γενικό απαγορευτικό, προσπαθώντας να μειώσει την πίεση στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και για να δώσει την ευκαιρία στην οικονομία να ανασυντάξει τις δυνάμεις της, πριν τα μέσα Δεκεμβρίου.

Το σχέδιο είναι απλό, λογικό και βασισμένο στην διεθνή εμπειρία.

Όλα αυτά συμβαίνουν σε ένα περιβάλλον αβεβαιότητας και παγκόσμιας άγνοιας για τον τρόπο αντιμετώπισης της κρίσης.

Το δεύτερο κύμα της πανδημίας, είναι χειρότερο από το πρώτο. Θα ακολουθήσουν κι άλλα, για δύο ακόμη χρόνια, ανεξάρτητα από τις εξελίξεις στο θέμα των εμβολίων.

Σε ολόκληρο τον πλανήτη, τα κράτη, καθημερινά, καταρρίπτουν τα θλιβερά ρεκόρ ημερησίων κρουσμάτων ή θανάτων. Δεν υπάρχει Εθνικό Σύστημα Υγείας στον πολιτισμένο κόσμο που μπορεί να αντέξει ένα τέτοιο ολοκληρωτικό χτύπημα.

Όλες οι κυβερνήσεις επιβάλουν περιορισμό των μετακινήσεων, κλείσιμο μπαρ, εστιατορίων και λιανεμπορίου.

Καταβάλουν δραματικές, απεγνωσμένες προσπάθειες για να εξακολουθήσουν να λειτουργούν οι παραγωγικές μονάδες, να τροφοδοτείται η οικονομία, να κυκλοφορεί το χρήμα.

  • Παράλληλα με το να σωθούν ζωές, η κυβέρνηση οφείλει να προλάβει και να αντιμετωπίσει τις ψυχολογικές, κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας.

Η οικονομία μας έχει δεχθεί ένα πλήγμα πολύ ισχυρότερο από αυτό του 2010 ή ακόμη χειρότερα, του 2015.

  • Ακόμη και όταν οι βιολογικές και επιδημιολογικές επιπτώσεις του ιού θα έχουν ξεπεραστεί, τα κοινωνικά, οικονομικά και ψυχολογικά προβλήματα θα στέκονται εμπόδιο σε κάθε προσπάθεια ανάνηψης.

Όταν λοιπόν ασκείται κριτική «γιατί άνοιξε ο Τουρισμός τον Ιούνιο» ή «γιατί λειτουργούν τα σχολεία» ενώ «κλείνουν τα μαγαζιά» ίσως θα πρέπει να μετρήσουμε όλοι τα παγκόσμια δεδομένα, τις εσωτερικές συνθήκες, τις δυνάμεις και τις πραγματικές μας δυνατότητες, ώστε στο τέλος να φτάσουμε στο αυτονόητο:

  • Να συνεννοηθούμε για τις εθνικές προτεραιότητες

και

  • να υπακούσουμε στα κελεύσματα της απλής λογικής