Το σχέδιο νόμου για τους εταιρικούς μετασχηματισμούς που κατατέθηκε στη Βουλή αποτελεί το πρώτο θετικό βήμα, αρκεί να ακολουθήσει άμεσα και η απαραίτητη προσαρμογή του φορολογικού πλαισίου, καθώς παρά τις ευελιξίες που παρέχει αγνοεί τα αναγκαία φορολογικά κίνητρα.
Αυτό επισημαίνεται από τον Σύνδεσμο Ελλήνων Βιομηχάνων (ΣΕΒ) στο Special Report του για το εταιρικό δίκαιο ενώ όπως χαρακτηριστικά τονίζεται, “η χάραξη μιας ολοκληρωμένης στη χώρα μας, που θα εναρμονίζεται με τις καλύτερες διεθνείς πρακτικές, αποτελεί μια μεταρρυθμιστική αναγκαιότητα για την προσέλκυση θεσμικών επενδυτών”.
Αντίστοιχες καλές προσπάθειες είχαν προηγηθεί με την αναμόρφωση του νόμου για τις ΑΕ, τις ΕΠΕ και τη δημιουργία ηλεκτρονικής υπηρεσίας μιας στάσης.
Μια σειρά από δείκτες επιβεβαιώνουν την ανάγκη αναμόρφωσης του εταιρικού δικαίου
Εξετάζοντας την ταυτότητα της ελληνικής επιχειρηματικότητας, η οποία αριθμεί πλέον 194,7 χιλ επιχειρήσεις (ΟΕ 36,5%, ΑΕ 18,7% και ΙΚΕ 15,6%) καταλαβαίνει κανείς ότι οι νομικές μορφές που παρέχουν ευελιξία και επιτρέπουν την προσαρμογή της διοίκησης στην οικονομική και φορολογική πραγματικότητα συγκεντρώνουν την προτίμηση της αγοράς. Τα ποσοστά μάλιστα εταιρικών μετασχηματισμών που μέχρι σήμερα παραμένουν χαμηλά (την περίοδο από το 2012 έως και σήμερα πραγματοποιήθηκαν μόλις 9.778 μετατροπές 1.583 συγχωνεύσεις, 65 διασπάσεις και 42 αποσχίσεις) αποδεικνύουν ότι σημαντικές αγκυλώσεις στο εταιρικό πλαίσιο διατηρούνται.
Τελικά το εταιρικό κανονιστικό πλαίσιο προσθέτει ένα ακόμη πρόβλημα στην προσπάθεια των επιχειρήσεων να αναδιαρθρωθούν, να προσελκύσουν κεφάλαια και να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητά τους. Η δύσκολη αυτή πραγματικότητα επιβεβαιώνεται και από τη χαμηλή κατάταξη της χώρας στους δείκτες της Παγκόσμιας Τράπεζας και του World Economic Forum, όπου παραμένει χαμηλή. 27η μεταξύ των χωρών της ΕΕ στην Έκθεση Ανταγωνιστικότητας του WEF και διαχρονικά επτά (7) περίπου μονάδες χαμηλότερα από τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο στην έκθεση Doing Business.
Ο ΣΕΒ αναγνωρίζοντας το εταιρικό δίκαιο ως σημαντική παράμετρο αναμόρφωσης του επιχειρηματικού περιβάλλοντος για την προσέλκυση επενδύσεων, μελετά επιτυχημένα παραδείγματα άλλων χωρών, αξιολογεί τις πρόσφατες νομοθετικές ρυθμίσεις και διατυπώνει 40 προτάσεις σε 8 πεδία για την άμεση αναμόρφωσή του. Παρεμβάσεις που αφορούν στη ρύθμιση των ευθυνών μελών ΔΣ, στην εταιρική διακυβέρνηση, στη δημοσιότητα, στους εταιρικούς μετασχηματισμούς και στο δίκαιο αφερεγγυότητας αλλά και στην άσκηση κρατικού ελέγχου και εποπτείας αποτελούν τις αναγκαίες συνθήκες για την ολοκλήρωση μιας ακόμη ημιτελούς σημαντικής μεταρρύθμισης που θα συμβάλει σημαντικά ώστε να μη χάσουμε το τρένο του διεθνούς ανταγωνισμού.
