Σε αυτήν τη συγκυρία, στη Φραγκφούρτη βλέπουν με εύλογη ανησυχία την υπερδιόγκωση του προβλήματος στη Γαλλία και προετοιμάζονται για ένα «θερμό» 2026. Μάλιστα, το μεσημέρι Δευτέρας (22/9), όταν η απόδοση του δεκαετούς της Γαλλίας ξεπέρασε και του ιταλικού, σήμανε “alert” στα κεντρικά της SonnemanStrasse 20. Το γεγονός ότι το Παρίσι θα έπρεπε να πληρώσει περισσότερα από τη Ρώμη (στη δεκαετία) φέρεται να προκάλεσε ένα μικρό «σοκ», παρότι ήταν αναμενόμενη εξέλιξη (αλλά όχι τόσο άμεσα).
Σε αυτήν τη χρονική στιγμή, η φον ντερ Λάιεν –και όσοι συμμερίζονται την πολιτική της–, υπό την πίεση και των συνεχών επικρίσεων που δέχεται, υιοθετεί μια πιο προσεκτική στάση και, συνακόλουθα, μια ακόμη βραδύτερη υλοποίηση μέτρων που θα έπρεπε να εφαρμόζονταν… χθες.
Από την άλλη, ο Μάριο Ντράγκι υποστηρίζει ότι η ΕΕ θα πρέπει να γίνει πιο διαρθρωτική, αμεσότερη, ταχύτερη και δραστικότερη. Το γεγονός ότι η «ψαλίδα» μεταξύ ΕΕ-ΗΠΑ διευρύνεται από την αρχή του 2025 –μάλιστα στο δεύτερο τρίμηνο η αμερικανική οικονομία αναπτύχθηκε οκτώ φορές ταχύτερα της ευρωπαϊκής– ενισχύει όσους θεωρούν πως με τις πολιτικές φον ντερ Λάιεν η συνέχεια προδιαγράφεται ακόμη πιο ζοφερή.
Την ίδια ώρα, την φον ντερ Λάιεν την περιμένει ένας δύσκολος Οκτώβριος, καθώς θα βρεθεί αντιμέτωπη με δύο νέες προτάσεις μομφής. Εάν, μέχρι τότε, η γαλλική κρίση διογκωθεί (αντί να αμβλυνθεί), δεν είναι καθόλου σίγουρο κατά πόσον ισχυρά οικονομικά/επιχειρηματικά συμφέροντα θα συνεχίζουν, με την ανοχή τους, να συντηρούν τη Γερμανίδα στη θέση της προέδρου. Ή, μήπως, υπό την απειλή σοβαρής επιδείνωσης της κατάστασης, πιέσουν για αλλαγές στην ηγεσία της Κομισιόν.
ΑΠΟ ΧΡΗΜΑ WEEK
