Τι βλέπουν Σουρέτης- Κούτρας, τι παίζει με τις μεσαίες του κλάδου;
Συγκρατημένα αισιόδοξους είδα τους Πέτρο Σουρέτη, CEO της Ιντρακάτ και Δημήτρη Κούτρα, Πρόεδρο της κατασκευαστικής τόσο για την προοπτική της ίδιας της εταιρείας όσο ευρύτερα για τον κλάδο.
Όντως για την Ιντρακάτ οι συμμαχίες που έχει συνάψει, η διεύρυνση των δραστηριοτήτων της, η έμφαση που δίνεται μέσω αυτόνομου βραχίονα στο hoteling οι business που προγραμματίζουν με Λασκαρίδηδες, ενδεχομένως με τον Μυτιληναίο αλλά και νέα projects που διανοίγονται μέσω του “χρυσού συμβολαίου” με την Fraport (για τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια ) δίνουν έναν..αέρα στην εισηγμένη.
Για τον κλάδο, πράγματι, κάτι λίγο ο τουρισμός, λίγο το airbnb, λίγο η “χρυσή βίζα” κάτι έχει αρχίσει να κινείται ωστόσο ο κλάδος έχει υποστεί τέτοια καθίζηση που χρειάζεται χρόνος πολύς και έργα, πολλά και μικρά και μεσαία και 2-3 μεγάλα.
Ολα αυτά όμως έχουν αναδείξει την Ιντρακάτ σε έναν τέταρτο ισχυρό παίχτη του κλάδου, σε μία περίοδο που κυοφορούνται αλλαγές στην J&P ΑΒΑΞ, στην ΕΛΛΑΚΤΩΡ οι Καλλιτσάντσηδες αναζητούν τα πατήματα τους και η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ προβάλει ως ο αδιαφιλονίκητος leader στις κατασκευές.
Το ενδεχόμενο συμμετοχής, με τη μία ή την άλλη μορφή στο σχήμα της Ιντρακάτ και άλλων εταιρειών του κλάδου ακούγεται το τελευταίο διάστημα και στο χρηματιστηριακό ταμπλό άλλοτε “δείχνουν” την ΒΙΟΤΕΡ, άλλοτε την ΕΚΤΕΡ ως υποψήφιες να συμπορευτούν.
Η διοίκηση της εταιρείας όντως είναι σε επαφές με παράγοντες του κλάδου, ενδεχόμενα και προτάσεις συνεργασιών υπάρχουν στο τραπέζι όπως και σκέψεις για ανταλλαγή δραστηριοτήτων, μετοχικών ποσοστών κ.λ.π
Το σίγουρο είναι, πως ο κατασκευαστικός κλάδος θα είναι ένας από αυτούς που θα μας απασχολήσει το 2019 τόσο επιχειρηματικά όσο επενδυτικά.
