της Νάντιας Σταυροπούλου
Όταν λέμε οτι κάποια πολιτικά κόμματα καταρρέουν και κινδυνεύουν να αφανιστούν από την πολιτική σκηνή, αυτό σημαίνει οτι εξέπεσαν στην κρίση των πολιτών, οι οποίοι ακύρωσαν τις πολιτικές που πρέσβευαν αυτά τα κόμματα.
Πότε όμως ένα κόμμα εκπίπτει και εξαφανίζεται στην πραγματικότητα;
Όταν απλά δεν συμμετέχει στην Βουλή;
Ή όταν δεν έχουν πολιτική υπόσταση τα μέλη του; Οι ευαγγελιστές δηλαδή του πολιτικού του λόγου ; Μάλλον το δεύτερο.
Όταν λοιπόν ο λαός προσπαθεί δημοκρατικά να επιτύχει την πολιτική του κάθαρση, ας μην του απαντάμε με πολιτικές δούρειου ίππου. Διότι αυτό θα έχει επιπτώσεις. Και στην ομοιογένεια των νέων σχηματισμών από μεταγραφές ευαγγελιστών διαφορετικών πολιτικών λόγων ( και νοοτροπιών ), αλλά και στην ψυχολογία των ψηφοφόρων φοβάμαι.
Πιστεύω συνεπώς ακράδαντα ότι η διεύρυνση απήχησης του πολιτικού λόγου των κομμάτων δεν μπορεί να επιτευχθεί με μεταγραφέντες, αλλά μόνο από άτομα που μπορούν να είναι άξιοι πρεσβευτές του πολιτικού τους λόγου, ο οποίος εμπίπτει απόλυτα με τον πολιτικό λόγο του κόμματος στον οποίο εντάσσονται.
{Η κυρία Νάντια Σταυροπούλου είναι πολιτευτής της Ν.Δ., μέλος της Επιτροπής Τομέων Παιδείας και Πολιτισμούς και τέως υποψήφια βουλευτής}
