Σχεδόν παράλληλα διεξήχθησαν οι συνεδριάσεις της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Από την πλευρά της FED, ο Τζερόμ Πάουελ ανακοίνωσε τη νέα μείωση των επιτοκίων, κατά 25 μονάδες βάσης, όπως αναμενόταν και είχε προεξοφληθεί από τους επενδυτές στη Wall Street.
Από τη δική της πλευρά, η Κριστίν Λαγκάρντ ανακοίνωσε τη μη μείωση –επίσης όπως αναμενόταν και είχε προεξοφληθεί από την κοινότητα στις ευρωπαϊκές αγορές. Στο εύρος του 3,75%-4% κινούνται, πλέον, τα βασικά επιτόκια των ΗΠΑ, στο 2% της Ευρώπης. Παραμένουν το discount/διαφορά μεταξύ των δύο, όπως και η σχέση δολαρίου/ευρώ μαζί με την «τιμολόγηση» του χρυσού.
Στο θέμα της «δολαριοποίησης» του πολύτιμου μετάλλου θα αναφερθούμε σε προσεχές Xρήμα Week, καθότι θα μας απασχολήσει στη διάρκεια του 2026 –προσώρας, περιοριζόμαστε στα των κεντρικών τραπεζιτών.
Ποιο ήταν, ουσιαστικά, το μήνυμα Πάουελ προς τις αγορές; Ότι μια νέα μείωση επιτοκίων στη συνεδρίαση του Δεκεμβρίου κάθε άλλο παρά δεδομένη είναι. Άμεση ήταν η αντίδραση των επενδυτών, με τις πιθανότητες για μείωση στις 9-10/12 να υποχωρούν στο 71% από 90%, με κλίση για ακόμη χαμηλότερα bets.
Ο επικεφαλής της FED επικαλέστηκε το shutdown της Ουάσιγκτον ως λόγο (;) για ενδεχόμενο «πάγωμα» των επιτοκίων, αλλά το ενδιαφέρον εντοπίστηκε στη δήλωσή του πως όταν οδηγεί στην ομίχλη, δεν μπορεί να μην επιβραδύνει. Όντως, μόνο που είναι αφελές να θεωρηθεί ότι είναι το shutdown το αίτιο –περισσότερο σε αφορμή παραπέμπει για να καλύψει τα νώτα του ως επικεφαλής της FED και υπεύθυνος χάραξης μιας πολιτικής που, προσώρας, δεν παράγει το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.
Σύμπτωση ή όχι, οι δηλώσεις Πάουελ είναι αναθεωρημένες σε σχέση με τις αμέσως προηγούμενες που έγιναν, σε μια συγκυρία στην οποία ο πολιτικός παράγοντας παρεμβαίνει άμεσα στα της νομισματικής/επιτοκιακής πολιτικής. Αναφέρομαι στην ευθεία παρέμβαση Μπέσεντ, με τον υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ να συστήνει στον επικεφαλής της BoJ να αυξήσει τα επιτόκια της Ιαπωνίας. Προσέξτε: Ένας πολιτικός (ο ΥΠ.ΟΙΚ. της υπερδύναμης) πιέζει ασφυκτικά τον επικεφαλής της ομοσπονδιακής τράπεζας της χώρας του να μειώσει τα επιτόκια, την ίδια ώρα που προτρέπει τον επικεφαλής κεντρικής τράπεζας τρίτης χώρας να τα αυξήσει. Για να ξέρουμε πού βρισκόμαστε…
Και ερχόμαστε στα καθ’ ημάς, στα του ευρύτερου οίκου μας, του ευρωπαϊκού, με την πρόεδρο της ΕΚΤ να ανακοινώνει ότι το βασικό επιτόκιο παραμένει σταθερό στο 2%. Τα μέλη της ΕΚΤ θα επανεξετάσουν τα διάφορα στοιχεία και ανάλογα θα αποφασίσουν τον Δεκέμβριο. Κατά το κοινώς λεγόμενο «βλέποντας και κάνοντας», με τον Φρανσουά Βιλερουά ντε Γκαλό να ακολουθεί στην ίδια προσέγγιση.
Υποθέτει κάποιος ότι τόσο η πρόεδρος όσο και το μέλος (όπως και άλλα) του διοικητικού συμβουλίου συνεκτιμούν, από τις εξελίξεις στα διάφορα μέτωπα, τις επιπτώσεις της δασμολογικής πολιτικής των ΗΠΑ, που μόλις το τέταρτο τρίμηνο έχουν αρχίσει να αποτυπώνονται στην ευρωπαϊκή οικονομία και στο ενεργειακό κόστος, στην Ουκρανία, στη Γάζα μέχρι και στη σοβούσα κρίση χρέους (με τη Γαλλία στο… στόχαστρο των funds), καθιστώντας αβέβαιη την όποια ασφαλή πρόβλεψη για τη συνέχεια. Κοινός παρονομαστής των δηλώσεων Πάουελ και Λαγκάρντ η αδυναμία προβλέψεων και η παραδοχή του ρίσκου.
ΑΠΟ ΧΡΗΜΑ WEEK
