Το θέμα με τις εγγυήσεις που έχουν δοθεί στο πλαίσιο της υλοποίησης του Ηρακλή Ι και ΙΙ προέκυψε τελευταία, καθώς οι αγοραστές (funds) των ομολογιών (χρέους) μειωμένης εξασφάλισης αναλάμβαναν μικρό μέρος κινδύνου (πολύ μικρότερο από ό,τι αναλογούσε), με ό,τι σήμαινε αυτό στην πραγματικότητα.
Εξέλιξη που σήμανε συναγερμό στον ΟΔΔΗΧ και την κυβέρνηση, καθώς ήταν ορατός ο κίνδυνος το μεγαλύτερο μέρος των εγγυήσεων που χρησιμοποιήθηκε για κα- λύψεις στον Ηρακλή Ι και ΙΙ να λογισθεί ως χρέος και να προστεθεί στο υφιστάμενο κρατικό/εξωτερικό.
Η Αθήνα ακολούθησε μεν το «ιταλικό μοντέλο» τιτλο- ποιήσεων, αλλά εν μέρει, και αυτό το «αλλά» θα μπο- ρούσε να αντιστοιχίσει σε 20-23 δισ. (χρέους). Πρακτικά, η Ρώμη με τον μηχανισμό (SAGS) διευκόλυνε τις τράπεζες να πουλήσουν προβληματικά ανοίγματα μέσω οχημάτων τιτλοποίησης (SPV), παρέχοντας εγγύηση μόνο για το μέρος των κύριων ομολόγων τους (πλήρους εξασφάλισης τα senior notes), αφήνοντας εκτός τα μειω- μένης (mezzanine notes).
H μεν Ρώμη με αυτόν τον τρόπο επέλυσε «μια κι έξω» το πρόβλημα των 242 δισ. NPLs, η δε Αθήνα κινδυνεύει να βρεθεί «με τη γίδα στην πλάτη».
Ωστόσο για ένα πρόγραμμα-«γέφυρα», που θα διαδεχθεί το έκτακτο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων (λόγω πανδημίας Covid-19) και θα διαρκέσει έως το τέλος του 2023, έστω με μειωμένες εκδόσεις, έκανε λόγο πρόσφατα η Goldman Sachs. Στην έκθεσή του ο αμερικανικός επενδυτικός οίκος εκτιμούσε πως οι σχετικές αποφάσεις θα ανακοινωθούν (προδιαγραφούν;) στη συνεδρίαση του Δεκεμβρίου (16 Δεκεμβρίου), τελευταία της ΕΚΤ για το 2021. Παράλληλα, «έβλεπε» πως η αύξηση των επιτοκίων δεν θα έρθει πριν το 2025.
Ευνοϊκά αμφότερα για την ελληνική οικονομία, καθώς συντηρείται το προστατευτικό περιβάλλον χαμηλού κόστους χρήματος, σε μια περίοδο κατά την οποία η χώρα περιμένει την εισροή κοινοτικών κονδυλίων και τη συνακόλουθη μόχλευσή τους. Θα μπορούσε να λειτουργήσει σαν μία ακόμη «ασπίδα» για το εγχώριο σύστημα; Μία από τις πολλές που έχει «σφυρηλατήσει» η ΕΚΤ από τον Απρίλιο του 2020.
Aπό το ΧΡΗΜΑ WEEK
