Στις πρώτες εντυπώσεις του από την αγορά της Ελλάδας, έπειτα από την επιστροφή του πό τις ΗΠΑ αναφέρθηκε στην έναρξη της τοποθέτησής του ο κ. Περικλής Μαζαράκης, Managing Partner, Golden Age Capital, κατά τη διάρκεια του 5ου συνεδρίου Θεσμικής Διαχείρισης.

“Είμαστε νεόφυτοι στο οικοσύστημα είμαστε στα τελικά στάδια του fund raising. Όταν σκεφτόμασταν να ξεκινήσουμε, αναλογιστήκαμε πώς θα μπορούσαμε να διαφοροποιηθούμε. Εμείς στοχεύουμε να πάρουμε το πλειοψηφικό πακέτο ή ένα μεγάλο μειοψηφικό πακέτο μιας εταιρείας με minority rights. Επιδιώκουμε να προσφέρουμε στους ιδιοκτήτες κάτι διαφορετικό, με τεχνογνωσία, και να προσφέρεουμς προστιθέμενη αξία σε
καλές ελληνικές εταιρείες των 2 – 10 εκατ ευρώ. Επιδιώκουμε να αγοράσουμε μια πλατφόρμα με μικρότερες εταιρείες, που είναι σε κατακερματισμένες αγορές, να τις ενσωματώσουμε με operating support και να τις κάνουμε κάτι πιο μεγάλο που θα βγει έξω από την Ελλάδα. Όταν θα φύγουμε απο τις επνδύσεις αυτές, το εύρος των ενδεχόμενων αγοραστών θα είναι πιο πλατύ, θα έχει έκταση σε 3-4 χώρες αλλά θα υπάρχει και exit multiple με 3 φορές πιο υψηλό πολλαπλασιαστή”.

Στα θετικά που βλέπει στην ελληνική αγορά ο κ. Μαζαράκης συμπεριέλαβε το γεγονός ότι υπάρχει μια αλλαγή νοοτροπίας στην Ελλάδα, “το επιχειρείν δεν είναι κακή λέξη. Οι επιχειρηματίες θέλουν να μεγαλώσουν τις εταιρείες τους, θέλουν να γίνουν κάτι πολύ πιο μεγάλο ακόμα και οι οικογενειακές επιχειρήσεις το επιζητούν αυτό. Εδω βλέπουμε μια τεράστια ευκαιρία να μπορέσεις να έχεις ορισμένες οικονομίες κλίμακας” είπε.

Στα αρνητικά, συμπεριέλαβε την παρέμβαση του δημοσίου “μπαίνει πολύ μες τη ζωή σου και σε ελέγχει παρόλο που η γραφειοκρατία με το digitalization είναι σε καλό δρόμο. Ένα δεύτερο αρνητικό στοιχείο είναι η πρόσβαση σε χρηματοδότηση η οποία είναι εύκολη σε μεγάλες εταιρείες, οι μικρές όμως, δεν έχουν πρόσβαση”.

Αναφορικά με τις ευκαιρίες που ανοίγονται στην Ελλάδα, έθεσε το εξής ζήτημα:

“Yπάρχουν 5.200 ελληνικές εταιρείες, το πρόβλημα που είχα πριν αποφασίσω να κάνω αυτό το βήμα ήταν η ανησυχία αν θα βρούμε εταιρείες καλές να επεδνύσουμε και αν θα θέλουν οι επιχειρήσεις αυτές να δώσουν πάνω από 40% με minority rights. Αυτόν τον προβληματισμό δεν τον έχω πια. Είναι πάρα πολύ ανοιχτό το πεδίο υπάρχουν 5.200 εταιρείες με πάνω από 1 εκατ. ebitda. Αν βγάλεις όσες σχετίζονται με δημόσιο, καλές εταιρείες που ο ιδιοκτήτης πιστεύει ότι έχει evaluation 5 φορές μεγαλύτερο από ό,τι στην πραγματικότητα, ή εταιρείες που ο ιδιοκτήτης πιστεύει ότι τα ξέρει όλα, πάνω από τις μισές, είναι πρόθυμες για να συζητήσουν. Εμείς θέλουμε να κάνουμε 8 επενδύσεις.

Υπάρχουν ευκαιρίες αλλά πρέπει να προσφέρεις κι εσύ κάτι που θα βλέπουν και θα αξιολογήσουν. Και παρατηρώ ότι κάποιες έχουν πιάσει ταβάνι όσον αφορά το growth, αυτές οι εταιρείες πρέπει να πάνε εξωτερικό”.

Και κατέληξε:

Πλεον υπάρχει μια στρατιά από operating partners που δημιουργούν ένα στρατηγικό πλάνο, το executional road map και εξετάζουν τι πρέπει να κάνουμε. Συντάσσουν τριμηνιαία portfolio reviews, human capital reviews κλπ. Σε μια εταιρεία μικρή αυτά περιττεύουν. Αν έχεις το 5% μιας εταιρείας είναι πάλι περιττό. Μεγάλη πρόκληση είναι αφενός να μπορέσεις να κάνεις ένα value creation και αφετέρου να είναι δεκτικός ο ιδιοκτήτης να σε φέρει μέσα με ένα 40%, 50%, ή και 60 % equity state.

©Ελένη Παπαδάκη/PHOTOPRESS Θ&Α Αναγνωστόπουλοι