Με την εντυπωσιακή ζήτηση των 56 δισ. ευρώ και την άντληση 3 δισ. ευρώ από τις αγορές, που έγινε πρόσφατα, ο ΟΔΔΗΧ, ουσιαστικά, έχει καλύψει από τώρα το σύνολο του δανειακού προγράμματος της χώρας για το 2025. Πριν καν τελειώσει το πρώτο τρίμηνο, έχει αντλήσει από τις αγορές περί τα 7,2 δισ. ευρώ από τα συνολικά 8 δισ. ευρώ που είχε θέσει ως στόχο.
Από αυτήν την άποψη, δεν έχει ιδιαίτερο λόγο να ξαναβγεί στις αγορές μέσα στο 2025, σε μια περίοδο κατά την οποία η ατμόσφαιρα διεθνώς… «μυρίζει μπαρούτι».
Έχοντας καλύψει σχεδόν το 90% του ετήσιου προγράμματος (από τις 13 Μαρτίου) και ακολουθώντας τη θυμόσοφη ρήση πως «όταν μαλώνουν τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια», στην Ομήρου, θα μπορούσαν να είχαν φύγει, από τώρα, για τις γιορτές του Πάσχα (σ.σ. 20 Απριλίου). Κι όμως, μπορεί να συμβεί και αυτό: να ξαναβγεί δηλαδή στις αγορές. Πότε; Όποτε συμφωνήσει με primary dealers και νέους αγοραστές ελληνικού χρέους (από το re-opening του 15ετούς και του 30ετούς διάρκειας κρατικών τίτλων/ομολόγων).
Η εξήγηση είναι απλή και είναι η εξής: Η Ελλάδα άντλησε 4 δισ. ευρώ τον Ιανουάριο με το 10ετές ομόλογο και άλλα 3 δισ. ευρώ την Πέμπτη (13 Μαρτίου). Όμως, από τα 3 δισ. ευρώ της τελευταίας έκδοσης τα μισά αφορούσαν σε ανταλλαγή ομολόγων που κανονικά έληγαν μέσα στο 2026.
Τι έκανε, λοιπόν, ο ΟΔΔΗΧ; Ικανοποίησε από τώρα ένα μέρος του δανειακού προγράμματος της επόμενης χρονιάς (σ.σ. ουσιαστικά, οι λήξεις ομολόγων του 2026 από τα 9 και κάτι δισ. ευρώ έπεσαν ήδη κάτω από τα 8) και παράλληλα ενίσχυσε τα ταμειακά του διαθέσιμα. Πόσα είναι στο «ταμείο»; Περί τα 42 δισ. ευρώ, “not bad”…
Τώρα, o Οργανισμός έχει όλα τα χαρτιά πάνω στο τραπέζι. Μόνο με τις επανεκδόσεις ομολόγων που είναι προγραμματισμένες μέχρι το τέλος της χρονιάς (σ.σ. του Μαρτίου αναβλήθηκε για ευνόητους λόγους) μπορεί να συγκεντρώσει άλλο 1,5 δισ. ευρώ.
Από εκεί και πέρα, στη συνέχεια του έτους, και ανάλογα με την κατάσταση στις διεθνείς αγορές, θα μπορεί να προχωρήσει σε ακόμη μία νέα έκδοση (έστω για 1-1,5 δισ. ευρώ), ώστε να καλύψει τη θεαματικά αυξημένη ζήτηση για ελληνικά χαρτιά, η οποία μάλιστα αναμένεται να γίνει ακόμη πιο έντονη μετά την αναβάθμιση από τον οίκο Moody’s.
Τι θα επιχειρήσει να κάνει η διοίκηση του ΟΔΔΗΧ; Να αλλάξει το μείγμα των short με πιο long term κατόχους ελληνικού χρέους και να ομογενοποιήσει το «καλάθι» των κατόχων, έτσι ώστε, σταδιακά, να εμβαθύνει και η «δευτερογενής αγορά» κρατικών ομολόγων.
Άλλωστε, ο επικεφαλής του φορέα βρέθηκε σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, την προηγούμενη εβδομάδα. Στο Παρίσι, τις Βρυξέλλες και το Άμστερνταμ, είχε την ευκαιρία να πάρει μια ιδέα για το κλίμα που διαμορφώνεται κυρίως από τις τακτικές Τραμπ, αλλά και το πώς βλέπουν τα ξένα σπίτια το outlook της ελληνικής οικονομίας μετά και το investment grade από την Moody’s. Βλέπετε, πρόκειται για τον ισχυρότερο και μεγαλύτερο οίκο αξιολόγησης σε θέματα χρέους και, προφανώς, η γνώμη του μετράει.
Κι όλα αυτά για μια χώρα που προέρχεται από PSI, χρεοκοπία και αναλογία χρέους προς ΑΕΠ ακόμη και 206% –μπορεί να πει κανείς ότι ζούμε «μεγάλες στιγμές». Πολύ δε περισσότερο όταν διαδραματίζονται τόσα και διακυβεύονται ακόμη περισσότερα στις διεθνείς αγορές.
ΑΠΟ ΧΡΗΜΑ WEEK
