Δύο φορές, σε διάστημα λίγων ημερών, έγιναν τα «χτυπήματα» του Μάριο Ντράγκι. Αρχικά, με άρθρο στους Financial Times, αποκαλύπτοντας πως η Ευρώπη, μέσω των πολιτικών των Βρυξελλών, «γονάτισε» την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας/επιχειρηματικότητας, επιβάλλοντας γραφειοκρατικά και άλλα εμπόδια. Ποιος Τραμπ, ποιος Πούτιν… Η επιβολή δασμών στην τύποις ενιαία-ανοιχτή εσωτερική αγορά, σε ποσοστά που «ζαλίζουν» (έως 110%), είναι από τους κύριους λόγους για τους οποίους δεν λέει να ξεκολλήσει η ευρωπαϊκή οικονομία.
Ακολούθησε και δεύτερη παρέμβαση, με ομιλία του στο Ευρωκοινοβούλιο, προειδοποιώντας ότι η Ευρώπη θα πρέπει να ενεργήσει ως ενιαίο σχήμα, σαν να είναι ένα κράτος, με τον “Mr. whatever it takes” να καυτηριάζει τη στάση των ηγετών της ΕΕ: «Λέτε όχι στην κοινή έκδοση χρέους, λέτε όχι στην ενιαία αγορά, λέτε όχι στην ενιαιοποίηση της τραπεζικής/χρηματοοικονομικής. Δεν μπορείτε να λέτε όχι σε όλα. Με ρωτάτε ποιο είναι το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε, δεν ξέρω, αλλά κάντε κάτι…».
Προφανώς, αυτές τις συνεχείς –και σε δραματικό τόνο– εκκλήσεις του πρώην προέδρου της ΕΚΤ και πρώην πρωθυπουργού της Ιταλίας τις εξέλαβε η Γερτρούδη-Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ως προτροπή για… ταξιδάκι στα εξωτικά Μπαρμπέιντος. Για σύσφιξη των σχέσεων Κοινότητας και νήσων της Καραϊβικής…
AΠΟ ΧΡΗΜΑ WEEK
