Από σήμερα, οι επενδυτές περνούν σε ένα μήνα που-παραδοσιακά- δεν είναι και τόσο φιλικός με τους long, τουναντίον.
Και αν για την Wall Street, ο μήνας με αρνητικό πρόσημο είναι ο Μάϊος (εξού και το “Sell in May”…) για το Χρηματιστήριο Αθηνών o πρώτος μήνας του καλοκαιριού έχει την χειρότερη φήμη…και φυσικά τη χειρότερη στατιστική
Στατιστικά, σε περίοδο 25ετίας, ο Ιούνιος είναι αρνητικός σε απόδοση (κατά 70%) και μάλιστα με σημαντικές απώλειες (στο -2,54% η κατά μέσο όρο μηνιαία διόρθωση).
Απέναντι σε αυτή την όχι και τόσο ευκαταφρόνητη ιστορική συχνότητα γεγονότων η κοινότητα έχει να αντιπαραβάλει την ενισχυμένη εικοτολογία για εξαγορές-συγχωνεύσεις, με σημείο αναφοράς τον τραπεζικό κλάδο και ένα μετριοπαθές σετ εταιρικής κερδοφορίας που είναι μεν υποστηρικτικό για πολλές εταιρίες αλλά όχι στον βαθμό και την ένταση που είδαμε στις προηγούμενες τρεις χρήσεις.
Για την Ευρώπη, σε δύο κύρια μέτωπα αναφέρονται οι αναλυτές, των Βρυξελλών και της Φρανκφούρτης.
- Το μεν πρώτο αφορά στην αποκάλυψη (Politico) πως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναμένεται να βάλει φρένο στις προσδοκίες των κυβερνήσεων για παράταση στην χρήση κονδυλίων/χρηματοδοτήσεων ύψους 650 εκατ., πέραν του 2026.
Πάντως, η όποια απόφαση φέρεται πως θα ανακοινωθεί άμεσα (ακόμη και αύριο Τρίτη…; )
Το δε δεύτερο, σχετίζεται με τις αποφάσεις της ΕΚΤ και τις ανακοινώσεις Λαγκάρντ, την Πέμπτη.
Το ενδεχόμενο της νέας μείωσης επιτοκίων έχει σχεδόν προεξοφληθεί ως δεδομένο. Πρακτικά εάν το συμβούλιο προχωρήσει σε ακόμη μία μείωση- όγδοη διαδοχική από πέρυσι τον Ιούνιο- το βασικό επιτόκιο (αποδοχής καταθέσεων) θα υποχωρήσει στο 2% (από 4% έναν χρόνο πριν), εξέλιξη που θα αμβλύνει- εν μέρει- την πίεση που δέχεται η ευρωπαϊκή οικονομία, οι επιχειρήσεις, οι δανειολήπτες.