Κομμάτι της ζωής τους αποτελεί για ορισμένους ανθρώπους το χόμπι της συλλογής κλασικών αυτοκινήτων καθώς αυτό που για άλλους είναι μια άψυχη μάζα σ’ αυτούς «ξυπνάει» συναισθήματα και εικόνες μιας άλλης εποχής. Ενδεικτικό του ενδιαφέροντος που υπάρχει είναι το γεγονός ότι η Λέσχη Κλασικού Αυτοκινήτου Μακεδονίας (ΛΕΚΑΜ) αριθμεί 1500 μέλη, τα οποία έχουν στη διάθεσή τους περίπου 3000 κλασικά αυτοκίνητα.
Ο Γιώργος Τσάλιος, πρόεδρος της ΛΕΚΑΜ, έχει στην κατοχή του δεκάδες απ’ αυτά και τού αρέσει να δίνει ζωή σε παλιά αυτοκίνητα που έχουν γράψει ιστορία σε όλο τον κόσμο. Γι’ αυτόν ένα κλασικό αυτοκίνητο είναι όλος ο κόσμος του. Είναι λάτρης των Volvo και έχει όλη τη σειρά της σουηδικής εταιρείας από το 1936 μέχρι το 1995! Τα σύγχρονα αυτοκίνητα τον αφήνουν, όπως λέει, ασυγκίνητο.
«Τα παλιά αυτοκίνητα λες και ήταν αυτοκίνητα για να σε εξυπηρετήσουν. Δεν έμεναν ποτέ στον δρόμο, δεν έβγαζαν βλάβες, όπως συμβαίνει στα σύγχρονα αυτοκίνητα. Μπορεί κάποιος να έχει στην κατοχή του ένα κλασικό όχημα 5000κ.εκ, αλλά και ένα μικρό 650κ.εκ. Τα χρησιμοποιεί και τα δύο για να πάει εκδρομή ή ένα ταξίδι ακόμη και Θεσσαλονίκη- Αθήνα. Μπορούν με χαρακτηριστική άνεση να ανταποκριθούν αυτά τα οχήματα στις σημερινές απαιτήσεις. Φυσικά με διαφορετική ταχύτητα. Όμως σ’ αυτά τα αυτοκίνητα δεν παίζει μεγάλο ρόλο η ταχύτητα», ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Τσάλιος.
«Είναι κάτι παραπάνω από χόμπι, είναι μια ολόκληρη ζωή»
Η επικοινωνία μεταξύ των περισσοτέρων μελών της ΛΕΚΑΜ είναι καθημερινή. Πολλοί είναι αυτοί που έχουν καθημερινή επικοινωνία με επίκεντρο τις μοναδικές- συλλεκτικές εκδόσεις. «Καθημερινά έχουμε επικοινωνία μεταξύ μας. Ο ένας νοιάζεται για τον άλλο. Είμαστε κάτι παραπάνω από οικογένεια. Όλοι έχουν να σού διηγηθούν μια ιστορία. Είναι κάτι παραπάνω από χόμπι. Είναι μια ολόκληρη ζωή. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που πολύ συχνά οργανώνουμε εκδρομές και αγώνες. Μέσα απ’ αυτές τις εκδηλώσεις ολοκληρωνόμαστε ως άνθρωποι. Τα αυτοκίνητα δεν είναι άψυχα αντικείμενα, αλλά μιλάμε μαζί τους. Πριν από πολλά χρόνια απέκτησα εκτός των άλλων, ένα Οpel Ascona A. Ένα ελαφρύ δίπορτο όχημα του 1965. Ήθελα να τού δώσω ζωή. Έτσι, έψαξα όλα τα ανταλλακτικά, τα βρήκα, το έφτιαξα και σήμερα δεν τού λείπει βίδα! Συχνά άλλοι συλλέκτες μού το ζητούν δίνοντάς μου πολλά χρήματα. Όμως είναι ένα ακόμη παιδί μου και δεν το πουλώ, όσα χρήματα και αν μου δώσουν. Αυτό είναι το παλιό κλασικό αυτοκίνητο, το οποίο έχει μεγάλη συναισθηματική αξία», εξηγεί ο κ. Τσάλιος.
«Κατσαριδάκι …αγάπη μου!»
Ο Στέλιος Καλφαδέλης έχει μια μεγάλη συλλογή με VW σκαραβαίους. Ξεχωρίζουν αυτά του 1963, του 1964 και του 1971. Για τον ίδιο, η VW είναι κάτι παραπάνω από μάρκα. Μάλιστα είναι από τους λίγους στον κόσμο που γνωρίζει τόσο καλά την ιστορία της γερμανικής εταιρείας καθώς και το ότι οι σκαραβαίοι έχουν δημιουργήσει έναν μύθο στην αυτοκίνηση ανεβάζοντας ψηλά το brand της εταιρείας.
Ο Στέλιος Καλφαδέλης δεν χάνει την ευκαιρία να εμπλουτίζει τις συλλογή του σε αυτοκίνητα της Volkswagen. «Ήταν από τα πιο πρωτοποριακά οχήματα της εποχής. Πάνω σε αυτό το μοντέλο έχουν στηριχθεί πολλές σημερινές εκδόσεις. Αυτά που σου πρόσφεραν εκείνη την εποχή, δεκαετίες πριν, σού προσφέρουν τα σημερινά αυτοκίνητα, τα οποία έχουν στηριχτεί πάνω σε εκείνη τεχνολογία. Υπήρχε μόνο ένα μεγάλο και σημαντικό πρόβλημα. Επειδή τα VW είχαν κατασκευαστεί για τη Γερμανία όπου ο καιρός ήταν ψυχρός, δεν μπορούσαν να αποδώσουν καλά στην Ελλάδα που έχει υψηλότερες θερμοκρασίες γιατί ήταν αερόψυκτα. Αυτός ήταν και ο λόγος που όλοι οι οδηγοί άνοιγαν τις σίτες της μηχανής. Από την άλλη ήταν και ο βασικός λόγος που οι μηχανές έπεφταν γρηγορότερα στην Ελλάδα».
Για τον ίδιο, η συντήρηση δεν είναι ακριβή και κυμαίνεται στα φυσιολογικά επίπεδα. «Η συντήρηση είναι φθηνή και εύκολη, ενώ βρίσκουμε ανταλλακτικά από το εξωτερικό ή μέσω sites του εξωτερικού. Πάνω σε αυτό το θέμα δεν αντιμετωπίζουμε κανένα πρόβλημα. Αγαπάμε το αυτοκίνητο. Μεγαλώσαμε μ’ αυτό και για εμάς δεν είναι ένα άψυχο όχημα. Μπορεί να μην έχουμε επιδόσεις και τεχνολογία όπως τα σημερινά αυτοκίνητα, όμως είναι κάτι διαφορετικό. Είναι ένα κομμάτι του εαυτού μας. Κάθε φορά που τα οδηγούμε ξυπνούν θύμησες. Και στο τέλος της ημέρας μιλάμε με πολλούς κατόχους κλασικών αυτοκινήτων για να πούμε τις εμπειρίες που αποκομίσαμε από την οδήγησή του στους ελληνικούς δρόμους, ενώ υπάρχει αμέριστη βοήθεια και συμπαράσταση από όλα τα μέλη τα οποία δείχνουν τεράστιο ενδιαφέρον και επιλύουν οποιοδήποτε πρόβλημα σε μικρό χρονικό διάστημα», αναφέρει ο κ. Καλφαδέλης.
«Υπάρχουν αρκετά νέα παιδιά», προσθέτει, «που έχουν στην κατοχή τους ένα κλασικό αυτοκίνητο. Είτε το έχουν κληρονομήσει από τον παππού τους, είτε από τον πατέρα τους. Μπορεί να μην είναι μεγάλο το ποσοστό, όμως σίγουρα θα αποτελέσουν τους συνεχιστές της ιστορίας των κλασικών αυτοκινήτων. Αγαπούν το αυτοκίνητο και το δείχνουν έμπρακτα κάθε στιγμή».
Ένας …έρωτας που μετρά 19 χρόνια
Τα αδέρφια Γιώργος και Κώστας Οικονομίδης μπήκαν στον μαγικό, όπως τον ονομάζουν, κόσμο των κλασικών αυτοκινήτων πριν από 19 χρόνια. Ένα Χίλμαν του 1972 άλλαξε τη ζωή τους. Κάθε ένα από τα 1903 κ.εκ. της μηχανής του κλασικού αυτοκινήτου, τους έχουν κάνει να ζουν ένα όνειρο και να ανυπομονούν τα Σαββατοκύριακα να κάνουν βόλτα στους ελληνικούς δρόμους. Ο ένας με το Χίλμαν και ο άλλος με ένα αγγλικό του 1958 με μηχανή 1500 κ.εκ.
«Μπορεί να ακούγεται τρελό, όμως αυτά τα αυτοκίνητα κινούνται ακόμη και σήμερα χωρίς πρόβλημα. Δεν αντιμετωπίζουμε κανένα πρόβλημα λειτουργίας. Μπορούμε να πούμε άπειρες ιστορίες με άλλους κατόχους κλασικών αυτοκινήτων, να φθάσει το βράδυ και να μην καταλάβουμε πως πέρασε η ώρα», αναφέρει ο Γιώργος Οικονομίδης.
«Αυτό πάντως που σου μένει όταν οδηγείς ένα τέτοιο αυτοκίνητο είναι ότι αντιλαμβάνεσαι ότι έχεις ένα αυθεντικό μέσο, όπου πρωταγωνιστής είσαι εσύ», σημειώνει και προσθέτει: «Οδηγώντας το, γίνεσαι μέρος του και πολλές φορές το αυτοκίνητο γίνεται προέκταση του σώματός σου. Δυστυχώς όμως τα νέα παιδιά έχουν μάθει διαφορετικά και θέλουν να έχουν στην κατοχή τους ένα σύγχρονο αυτοκίνητο. Όμως βλέποντάς το, σού δίνει την αίσθηση ότι μετά δυσκολίας μπορεί να βγάλει μια 20ετία. Παλιά αν ήξερες λίγο από αυτοκίνητα δεν έμενες στο δρόμο. Πείραζες κάτι στην μηχανή, έπαιρνε μπροστά και σε πήγαινε στον προορισμό σου. Σήμερα δεν γνωρίζεις τι πρόβλημα έχει και χρειάζεται να καλέσεις οδική βοήθεια για να το πας στον μηχανικό, πληρώνοντας πολλά χρήματα».
Κάνοντας το χόμπι, επάγγελμα
Το χόμπι του το έκανε επάγγελμα και γι’ αυτόν τα κλασικά αυτοκίνητα είναι όλη του η ζωή του. Ασχολείται με ταπετσαρίες αυτοκινήτων και βάζει την «τελική νότα» για να κάνει τις «κούκλες»… ομορφότερες. Έχει περίπου 80 κλασικά αυτοκίνητα και συνεχώς αναζητά νέα μοντέλα.
Ο Χρήστος Τσαντήλας εκμυστηρεύεται, μάλιστα, ότι «αν έρθει στο μαγαζί κάποιος που έχει αυτοκίνητο 10-15ετίας, τού λέω επίτηδες υψηλή τιμή για να φύγει. Δεν μού αρέσει να ασχολούμαι με καινούρια αυτοκίνητα. Για μένα η ενασχόληση είναι μόνο τα κλασικά οχήματα. Είναι ωραίο συναίσθημα να οδηγείς ένα κλασικό αυτοκίνητο. Έχεις ηθική ανάταση και ικανοποίηση που οδηγείς ένα αυτοκίνητο με πλούσιο παρελθόν. Όλη την ώρα έρχονται στο μυαλό στιγμές οικογενειών που έχουν περάσει όμορφα. Ζωντανεύουν μνήμες και αυτό είναι το σημαντικότερο».
Εκτός από τις μνήμες και τις εικόνες του παρελθόντος, η ενασχόληση με τα κλασικά αυτοκίνητα σού δίνει, όπως λέει, τη δυνατότητα να έρχεσαι σ’ επαφή με άτομα που έχουν το ίδιο χόμπι. «Οι πελάτες δεν έρχονται απλά εδώ, αφήνουν το αυτοκίνητό τους και έρχονται μετά από κάποιους μήνες για να το πάρουν. Μιλάμε καθημερινά μαζί τους, ενδιαφέρονται, ψάχνουν για ανταλλακτικά. Σήμερα μπορεί να βρεις όλα τα ανταλλακτικά στο εξωτερικό. Για τα αγγλικά οχήματα, η Μ. Βρετανία έχει ό,τι ζητήσεις. Για τα παλιά Fiat και Τoyota, η Ολλανδία έχει τα πάντα, ενώ για τα αμερικάνικα, τα ανταλλακτικά θα τα βρεις στην Αγγλία και την Αμερική. Έχω άπειρες φωτογραφίες με κατόχους κλασικών αυτοκινήτων και άπειρα χαμόγελα. Ικανοποιημένοι πελάτες που ζουν μέσα από τα κλασικά αυτοκίνητα! Όμως όλοι μας έχουμε ένα κοινό. Την αμέριστη αγάπη μας για το κλασικό αυτοκίνητο», καταλήγει.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
