Πολλαπλό το “χτύπημα” και προς πάσα κατεύθυνση με την έκδοση του εταιρικού ομολόγου του ομίλου ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ.
- Η έκδοση αφορούσε σε άντληση κεφαλαίων 90-120 εκατ. – που σημαίνει ότι στην περίπτωση που η προσφορά δεν ξεπερνούσε τα 90 εκατ. η διαδικασία θα κηρυσσόταν άγονη-, στον όμιλο εμπιστεύτηκαν 245 εκατ.
- η έκδοση των 120 εκατ θα μπορούσε να καλυφθεί με τη μία, μόνον από μικροεπενδυτές, μικροκαταθέτες, πολλούς που τα είχαν – κατά τον Τσακαλώτο- στο…μαξιλάρι, σε θυρίδες και τα σήκωσαν για να αγοράσουν ομόλογα της εισηγμένης,
- ήταν η πρώτη έκδοση 7ετίας, που σημαίνει ότι η διοίκηση θέλησε να περάσει ένα μήνυμα προοπτικής, σταθερότητας και διαχρονικότητας. Πως θα είναι από τους leader στην επόμενη ημέρα αυτού του τόπου,
- ήταν η πρώτη έκδοση, που “βγήκε” με Debt Service Reserve Account (DSRA) προσφέροντας ακόμη μεγαλύτερες εγγυήσεις από αυτές που δίνει ένα εταιρικό ομόλογο (θυμίζω στα PSIs έντοκα και εταιρικά έμειναν εκτός),
- πέτυχε ένα καλό- για την αρνητική συγκυρία στις αγορές- επιτόκιο, στο 3,95% (αν και είμαι σίγουρος, πως πολλοί θεσμικοί, ξένα σπίτια θα ήθελαν ένα 4αράκι, αλλά δεν πειράζει και πάλι υψηλή safe απόδοση θα τους δίνει το κουπόνι), όταν χθες τελευταία ημέρα της έκδοσης η ελληνική 10ετία ήταν στο 4,369-4,305%,
- δικαιώνει και όλους όσους υπεραμύνονταν εξ΄ αρχής του θεσμού λ.χ. του Χαράλαμπου Γκότση, Προέδρου της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, στον οποίο πιστώνεται πολύ μεγάλο μερίδιο της επιτυχούς λειτουργίας του θεσμού της “ελληνικής αγοράς εταιρικών ομολόγων”,
- δείχνει, πως υπάρχει χρήμα, το οποίο σε περιόδους ρευστότητας των αγορών (χρηματιστήρια, μετοχές κ.λ.π) και μηδενικών τραπεζικών επιτοκίων αναζητεί εναλλακτικές σίγουρης απόδοσης.
Κατά την εκτίμηση μου, η έκδοση του εταιρικού της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ ήταν κομβική και για την ίδια την εταιρεία, τον σχεδιασμό της διοίκησης σε επίπεδο ομίλου (για αυτά, που νομοτελειακά έπονται) αλλά και για την αγορά εταιρικών ομολόγων, κατ΄επάκταση για την ευρύτερα εννοούμενη έννοια της αγοράς
