Θεσμικοί ομιλητές και ειδικοί του κλάδου συναντιούνται στο επίκαιρο συνέδριο Ports & Rail Forum 2023. Το σημαντικό αυτό γεγονός συγκεντρώνει κορυφαίους επαγγελματίες από τον τομέα των λιμένων και των σιδηροδρόμων, παρέχοντας μια πλατφόρμα για σημαντικές συζητήσεις, ανταλλαγή απόψεων και ανάδειξη των καίριων ζητημάτων που αφορούν τον τομέα.
Το συνέδριο #porf23 διοργανώνεται από την ethosEVENTS σε συνεργασία με την Ένωση Λιμένων Ελλάδος (ΕΛΙΜΕ), την Ένωση Τραπεζικών & Χρηματοοικονομικών Στελεχών Ελληνικής Ναυτιλίας. Η συμμετοχή στο συνέδριο θα είναι εφικτή με φυσική παρουσία στο ξενοδοχείο Wyndham Grand Athens και online μέσα από το LiveOn Expo Complex, το καινοτόμο 3D εκθεσιακό και συνεδριακό κέντρο της LiveOn.
Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον και επίκαιρο ζήτημα βρέθηκε στο επίκεντρο του τρίτου πάνελμε ομιλητές τους κ.κ. Γεώργιο Σ. Αλεξανδράτο, Αντιπρόεδρος Ναυτικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΝΕΕ), Δρ. Σωτήριο Θεοφάνη, Καθηγητής (Professor of Practice), CITY College, University of York Europe Campus, Θεσσαλονίκη, Εκτελεστικός Διευθυντής, MARLOGMIND ΙΚΕ, Ευστάθιο Λιακόπουλο, Founder & CEO, Building Solid Success, Καθ. Μαρία Μποϊλέ, Διευθύντρια ΠΜΣ Ναυτιλία και Διευθύντρια Εργαστηρίου Ποσοτικής Ανάλυσης στη Ναυτιλία, Τμήμα Ναυτιλιακών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Πειραιώς, Ιωάννη Μπρα, CEO, Five Senses Consulting and Development και συντονίστρια την κα Έλενα Αθουσσάκη, Chief Sustainability Officer, Motor Oil Group – Principal organizer of the ESG Shipping Awards.
Γεώργιος Σ. Αλεξανδράτος
Εκτιμώ ότι ζούμε σε μια περίοδο που ο καθένας εκφράζει κάτι διαφορετικό για το πράσινο. Η ημιμάθεια είναι χειρότερη από την αμάθεια. Ζούμε σε ένα κομφούζιο. Είμαστε άνθρωποι που λατρεύουμε το περιβάλλον. Άρα δεν υπάρχουν κάποιοι πιο ευαισθητοποιημένοι από εμάς. Ζούμε σε έναν πλανήτη 8 δισ. ανθρώπων. Για το μεγαλείο της πρωτιάς στη ναυτιλία, εμείς 11 εκατ. Έλληνες κατέχουμε το 21% του παγκόσμιου στόλου και πάνω από το 60% του ευρωπαϊκού μετά το Brexit. Οι Έλληνες μεταφέρουμε 18 στα 100 αντικείμενα παγκοσμίως. Η ναυτιλία ευθύνεται κατα το 2,7 το πολύ 3% του COT στην ατμόσφαιρα.
Το Nαυτικό Eπιμελητήριο και ο πρόεδρος κ. Γιώργος Πατέρας το 2017 ξεκίνησαν τις συζητήσεις για την ανανέωση του στόλου. Εξασφαλίστηκαν κονδύλια της ΕΕ ύψους 4,5 δισ. Ευρώ, η κα. Αθουσσάκη βοήθησε αφιλοκερδώς για το draft της διαδικασίας. Έχουν εγκριθεί τα χρήματα, θα πρέπει να γίνει ένας διαγωνισμός και ελπίζουμε να ξεκινήσει από τον Οκτώβριο. Το Επιμελητήριο ήταν πρωτοπόρο και αγκαλιάστηκε από όλες τις κυβερνήσεις και ήδη έχει εγκριθεί κονδύλι από το ταμείο ανάκαμψης. Η ακτοπλοΐασυνδέει 116 κατοικήσιμα ελληνικά νησιά που αντιπροσωπεύουν το 14,5% του ελληνικού πληθυσμού.
Θα χρησιμοποιούμε για πολλά χρόνια ακόμη το πετρέλαιο ως καύσιμο.
Δρ. Σωτήριος Θεοφάνης
Στην τοποθέτησή του ο κ. Θεοφάνης ξεκίνησε με ένα αρνητικό παράδειγμα. “Όταν αποχωρούσα από τον ΟΛΘ, ένας από τους καινούργιους διευθυντές μεγάλου λιμανιού, με χαρά που ανακοίνωσε ότι θα βάλουμε OPS και ως εκ τούτου κατά τη γνώμη του θα υπήρχε πλήρης απαλοιφή του αποτυπώματος. Του απάντησα πως εφόσον έχεις φορτηγά οχήματα με παλιά τεχνολογία, δεν μπορείς να έχεις μηδενικό ανθρακικό αποτύπωμα. Τα λιμάνια δεν είναι μονάδες, είναι μια εντελώς διαφορετική λογική. Αποτελούν ένα κομματι μιας ολόκληρης αλυσίδας, εάν δεν έχεις δυνατότητα να μεταφέρεις την πληροφορία στους κρίκους αυτής της αλυσίδας, δεν έχεις κάνει τίποτα”.
Συνεπώς, σύμφωνα με τον κ. Θεοφάνη η ψηφιοποιηση αφορά 3 πράγματα:
1 Ομαλή μεταφορά της πληροφορίας στην αλυσίδα αυτή καθ’ αυτή έτσι ώστε να τη διαχειριστεί με έναν ενιαίο τρόπο.
2. Πώς αντλείς την πληροφορία και πώς την αξιοποιείς για καλύτερο decision making
3. Αυτοματοποίηση διαδικασιών.
Για να επιτευχθούν οι περιβαλλοντικοί και άλλοι στόχοι στα λιμάνια σύμφωνα με τον κ. Θεοφάνη θα πρέπει “να χτίσεις μια κοινότητα των stakeholders που θα είναι διατεθειμένοι να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα συνεργατικά. Θα πρέπει να συνεισφέρουν σε αυτό και οι εταιρείες που προσφέρουν τον εξοπλισμό”.
Ο ίδιος τόνισε τη σημασία της συνεργασίας ανάμεσα στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα ενώ έδωσε έμφαση στην ανάγκη γενναίως χρηματοδότησης προς την κατεύθυνση της βιωσιμότητας.
Ερωτηθείς σχετικά, εκτίμησε ότι οι στόχοι έως το 2030 δεν θα επιτευχθούν. Μιλώντας με ρεαλιστικά στοιχεία, “το 2021 πρακτικά 30 λιμάνια διέθεταν OPS, σήμερα είναι περί τα 40-45 πολλά εκ των οποίων αντιμετωπίζουν αρκετά προβλήματα. Παρατηρούμε ότι στις μικρές μονάδες υπάρχει απόλυτη ανάγκη ο παραγωγός, ο διανεμητής και ο πωλητής ενέργειας να είνα ο ίδιος. Αυτό, με βάση την ευρωπαϊκή νομοθεσία απαγορεύεται. Γινεται προσπάθεια για αλλαγή αλλα θα πάρει χρόνο. Εκτιμώ συνεπώς ότι το 2030 θα πάρει extension. Το μεγάλο στοιχημα είναι να μπορώ, να φτάσω λιγο πριν τον στόο και να μπορώ να ξέρω που πρέπει να φτάσω και βεβαιως να ξεπεράσουμε κάποια στερεότυπα” κατέληξε ο κ. Θεοφάνης.
Ιωάννης Μπρας
Βρισκόμαστε στο 85,2% του capacity από την κρουαζιέρα στην Ελλάδα. Είμαστε σε πολύ καλύτερο σημείο από προηγούμενα χρόνια. Το zero carbon είναι ένα σύνθετο κομμάτι, πρέπει να το δει κάποιος με τη σωστή οδηγία.
Πέραν από τα fuels που είναι μεγάλο κεφάλαιο έχει μεγάλη σημασία και ο πλήρης κύκλος που αφορά στην κρουαζιέρα. Από την ώρα που ψάχνω όλο το ταξίδι στον υπολογιστή, μέχρι να επιστρέψω, όλο αυτό το κομμάτι, πρέπει να μας απασχολήσει. Χρειαζόμαστε μεθολογία και εκπαίδευση.
Καθ. Μαρία Μποϊλέ
“Το τι σημαίνει πράσινο λιμάνι είναι ένα ερώτημα που μας απασχολεί τον τελευταίο 1,5 χρόνο. Διεξάγουμε μια μελέτη που ζήτησε το ευρωκοινοβούλιο με στόχο να εξετάσει την πράσινη μετάβαση στον χώρο των λιμένων. Ακόμα κοιτάμε τι σημαίνει αυτό, εάν υπάρχουν καλές πρακτικές και πώς μπορούν να εφαρμοστούν. Σε γενικές γραμμές θα λέγαμε ότι καθε λιμάνι που εφαρμόζει μέτρα για τη μείωση των αρνητικών περιβαλλοντικών επιπτώσεων από την δραστηριοποιηση του βρίσκεται στον δρόμο της πράσινης μετάβασης” ανέφερε στην τοποθέτησή της η κα Μποϊλέ.
Σχετικά με τους στόχους της πράσινης μετάβασης αφορούν “την ευρωπαϊκή πράσινη συμφωνία που ορίζει ότι έως το 2050 τα λιμάνια θα πρέπει να έχουν μειώσει κατά 90% τους ρύπους. Προς το παρόν πάντως, δεν έχουμε ακόμα κάποια τέτοια περίπτωση αλλά υπάρχει η πρόθεση, ακολουθούνται πολιτικές για το ‘πρασίνισμα των λιμένων’”.
Η αλλαγή σε πιο φιλικές περιβαλλοντικές πρακτικές κατά την κα Μποϊλέ, συνδέεται με τις υποδομές που οδηγούν σε μειωμένους ρύπους και κατανάλωση ενέργειας. Αφορά επίσης λειτουργίες πιο αποδοτικές απο άποψης ενεργειακής κατανάλωσης.
Στο ερώτημα εάν υπάρχει μια ενιαία πρακτική, η κα Μποϊλέ τόνισε ότι είναι “σημαντικο να κατανοήσουμε ότι το κάθε λιμάνι πρέπει να προβεί σε μια πράσινη πρακτική που οφείλει να την κάνει μόνο του. Οι υπεύθυνοι θα πρέπει να εξετάσουν ποιοι είναι οι polluters, ποιες λειτουργίες οδηγούν στο ενισχυμένο αποτύπωμα. Στη συνέχει οφείλει να επενδύσει σε νέες τεχνολογίες και μοντέλα που βέβαια ενέχουν κάποιο ρίσκο. Υπάρχουν κατευθύνσεις για το που εστιάζουν οι νεες τεχνολογιες. Σίγουρα, η ψηφιοποίηση βοηθά προς αυτή την κατεύθυνση. Ωστόσο σίγουρο είναι ότι οι όποιες λύσεις δοθούν σε έναν συγκεκριμένο λιμένα, δεν είναι απαραίτητα το πακέτο λύσεων που θα βρουν εφαρμογή σε κάποιο άλλο λιμάνι”, ανέφερε.
Στο ερώτημα εάν έχει εντοπίσει κάποιο λιμάνι που λειτουργεί ήδη ως πρότυπο, προς την κατεύθυνση της μείωσης του αποτυπώματός του, η κα Μποϊλέ επέμεινε ότι δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ένα συγκεκριμένο λιμάνι πρότυπο.
“Δεν θα χαρακτηριζα κάποιο λιμάνι-πρότυπο. Ο κάθε φορέας θα πρέπει να δει το περιβάλλον και τις υποδομές που διαθέτει, τις υπηρεσίες που έχει να προσφέρει και να βρει τις λύσεις… Τα λιμάνια είναι συχνά followers”.
Ερωτηθείσα σχετικά για το ρίσκο που ενέχουν οι νέες επενδύσεις και τα εργαλεία που μπορούν να συνδράμουν στην πράσινη μετάβαση η κα Μποϊλέ είπε:
“Mιλήσαμε για ρίσκα και ευκαιρίες. Το αυξημένο κόστος και η ανάγκη για επενδύσεις αποτελούν ρίσκο. Οι επενδύσεις όμως αυτές σε καινοτομες λύσεις μπορούν να δημιουργήσουν ευκαιρίες”. Εν συνεχεία εξήρε το έργο που συντελείται μέσω της ευρωπαϊκής τεχνολογικής πλατφόρμας για τις θαλάσσιες μεταφορές. “Αφορά στον ιδιωτικό τομέα της ναυτιλιας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, όπου εκπροσωπουνται 20 κράτη-μέλη. Η πλατφόρμα μετρά τουλάχιστον 125 μέλη, εταιρείες, πλοιοκτήτες, κατασκευαστές και προμηθευτές εξοπλισμού, ερευνητικούς και ακαδημαικούς φορείς. Νεότερο μέλος αποτελεί η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών”.
Και συνέχισε: “Αυτό που έμαθα στην έρευνα είναι ότι είναι καλό να έχει αντικείμενο. Υπάρχει η θεωρητική, αλλά η εφαρμοσμένη έρευνα πρέπει να βρίσκει τον δρόμο της στην επιλυση κάποιου προβληματος. Με τη συμβολή της πλατφόρμας έχουμε στοχευμενες προτάσεις για έρευνα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ο ρόλος της πλατφόρμας είναι κρίσιμος σε αυτόν τον τομέα. Μιλάμε με την Κομισιόν, εξετάζουμε επιμερους τομείς, όπως οι μεταφορές, η ενέργεια, το περιβάλλον. Γυρω από αυτά τα θέματα υπάρχουν ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν, για να μπορέσει η ναυτιλία να φθάσει τους φιλόδοξους στόχους που έχουν τεθεί”.
Ευστάθιος Λιακόπουλος
Σε κάθε περίοδο έρχονται κάποια καινούργια πράγματα, όπως το ESG. Δεν έχουμε πολλούς ανθρώπους να παίρνουν αποφάσεις. Αυτό δημιουργεί σε μια διαρκή ομφαλοσκόπηση. Αργούμε να προσαρμοστούμε και δεν δρούμε. Υπάρχουν επενδύσεις που δεν έχουν business plan. Το ESG είναι στη ζωή μας και αποτελεί κριτήριο πιστοληπτικής διαβάθμισης. Πρέπει να προσαρμοστείς. Όταν δεν έχουμε κατανοήσει τι συμβαίνει, όταν οι άλλοι έχουν πάρει τις αποφάσεις, άλλοι ακόμη θα συζητάνε. Υπάρχουν χρηματοδοτικά εργαλεία και υπάρχει μια παγκόσμια εξέλιξη. Αυτό που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι το χειρότερο που θα κάνουν είναι να ομφαλοσκοπούν. Υπάρχουν άνθρωποι με τεράστια γνώση. Ο εκάστοτε επιχειρηματίας θα πρέπει να βρει αυτούς τους ανθρώπους, αν δεν την έχει (σ.σ. τη γνώση) εσωτερικά και να προσαρμοστεί γρήγορα. Πρέπει να παίρνει αποφάσεις και να προχωρά η υλοποίηση του σχεδίου. Έτσι η προσαρμογή θα είναι εφικτή. Άρα επιτέλους να κατανοήσουμε τι συμβαίνει στον κόσμο, και η κάθε επιχείρηση να προσαρμοστεί και να δρα γρήγορα.
