Η χορήγηση των κοινωνικών επιδομάτων στην Ελλάδα είναι η πιο κοινωνικά αναποτελεσματική στην Ευρώπη. Η χώρα μας καταλαμβάνει την τελευταία θέση στην κατάταξη αποτελεσματικότητας της ΕΕ της προνοιακής πολιτικής.
Ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη τα κοινωνικά επιδόματα- πλην των συντάξεων- μειώνουν κατά μέσον όρο τον αριθμό των ατόμων που αντιμετωπίζουν κίνδυνο φτώχειας κατά 32,4%, στην Ελλάδα το αντίστοιχο ποσοστό περιορίζεται στο 15,8%.
Η ανησυχητικά περιορισμένη επίδραση των λεγόμενων κοινωνικών μεταβιβάσεων στην Ελλάδα είναι αποτέλεσμα του ότι το μεγαλύτερο μέρος των δαπανών κοινωνικής προστασίας διοχετεύεται στις συντάξεις.
Οι συνολικές δαπάνες για κοινωνική προστασία ως ποσοστό του ΑΕΠ, στην Ελλάδα είναι σημαντικά υψηλές, στο 20,7% (στοιχεία Eurostat 2016), όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι στο 19,1%.
Βέβαια, το 16% αφορά τις παροχές προς ηλικιωμένους και κατά κύριο λόγο τις συντάξεις και μόλις το 0,6% τις οικογένειες, το 0,5% τους ανέργους και 1,5% την αναπηρία και ασθένεια. Όσο για τις παροχές στεγαστικής πολιτικής, μετά την κατάργηση του ΟΕΚ, οι δαπάνες έχουν μηδενιστεί».
