Ενός λεπτού σιγή τήρησαν η Γαλλική Εθνοσυνέλευση και η Γερουσία σήμερα για τον Ζακ Σιράκ, τον άνθρωπο που διετέλεσε Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας από το 1995 έως το 2007 και ήταν αυτός που οδήγησε τη χώρα στην ζώνη του ευρώ.
Ο πρώην πρόεδρος υπήρξε σημαντική φυσιογνωμία της γαλλικής δεξιάς, η μακρόχρονη πορεία του οποίου, ανάμεσα σε περίτρανες επιτυχίες και σφοδρές ήττες, έδειξε την εξαιρετική του ικανότητα αντοχής και επιβίωσης. Μέσα από την συνεχή αλλαγή θέσεων και πολιτικών απόψεων κέρδισε τα προσωνύμια «Χαμαιλέων Βοναπάρτης» και «Ανεμοδούρας».
Μία από τις μεγάλες πολιτικές μεταρρυθμίσεις του ήταν η μείωση της προεδρικής θητείας από τα επτά στα πέντε χρόνια ενώ υπήρξε αντίθετος με την εισβολή, υπό τις ΗΠΑ, στο Ιράκ το 2003.
Ο Ζακ Σιράκ έφυγε σήμερα σε ηλικία 86 ετών. Εκτός από πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, υπήρξε δύο φορές πρωθυπουργός, τρεις φορές δήμαρχος Παρισιού, ιδρυτής κόμματος και κατ΄επανάληψιν υπουργός.
Οι προεδρικές του θητείες θα μείνουν στην Ιστορία για το «όχι» του στον δεύτερο πόλεμο στο Ιράκ που ξεκίνησε με την αμερικανο-βρετανική στρατιωτική επέμβαση, την κατάργηση της στρατιωτικής θητείας, την αναγνώριση της ευθύνης του γαλλικού Κράτους στα ναζιστικά εγκλήματα και για την κραυγή «Το σπίτι μας καίγεται» απέναντι στην παγκόσμια περιβαλλοντική καταστροφή.
Ο Ζακ Σιράκ είχε γεννηθεί στις 29 Νοεμβρίου 1932 στο Παρίσι και διετέλεσε πρόεδρος της Γαλλίας για 12 χρόνια εκλεγόμενος για πρώτη φορά το 1995 επικρατώντας τότε του Λιονέλ Ζοσπέν ενώ το 2002 είχε επανεκλεγεί με αντίπαλο, τότε, τον Ζαν Μαρί Λεπέν.
Ο Ζακ Σιράκ υπήρξε επίσης ο πρώτος πρόεδρος της 5ης Δημοκρατίας που καταδικάσθηκε από την γαλλική δικαιοσύνη. Καταδικάσθηκε σε διετή φυλάκιση με αναστολή το 2011 για υπόθεση εικονικών θέσεων απασχόλησης κατά την θητεία του ως δημάρχου του Παρισιού.
Ο Ζακ Σιράκ κατόρθωσε να κατακτήσει την γαλλική προεδρία – ένα όνειρο ζωής – το 1995 έπειτα από δύο αποτυχημένες υποψηφιότητες το 1981 και το 1988.
Ζούσε με τη σύζυγό του, Μπερναντέτ Σιράκ , στην οικία τους στο Παρίσι. Στο παρελθόν ο Ζακ Σιράκ είχε νοσηλευτεί τρεις φορές σε νοσοκομείο το 2010, το 2015 και το 2016. Υπέστη εγκεφαλικό το 2005, κατά τη διάρκεια της δεύτερης προεδρικής θητείας του. Το πρόβλημα αυτό εξασθένησε σε μεγάλο βαθμό την υγεία του. Δοκιμάστηκε πολύ από τον θάνατο το 2005 της Λοράνς, της πρωτότοκης κόρης του, η οποία υπέφερε πολλά χρόνια από ανορεξία.
