Ασαφές και χαοτικό είναι το νομοθετικό πλαίσιο σε ό,τι αφορά σύγχρονα τουριστικά προϊόντα, όπως το Airbnb καθώς τόσο η χώρα μας, όσο και άλλες χώρες στο εξωτερικό ήταν απροετοίμαστες για να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο, σύμφωνα με τον καθηγητή Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Αχιλλέα Κουτσουράδη. Την ίδια ώρα, «υπάρχουν παρωχημένες διατάξεις και νόμοι που μπορεί να έχουν θεσπιστεί πριν από 90 χρόνια και να ρυθμίζουν ακόμη τις σχέσεις πελατών και ξενοδόχων» ανέφερε ο καθηγητής, στο πλαίσιο της ημερίδας «Δίκαιο του τουρισμού- επίκαιρα ρυθμιστικά ζητήματα», που έγινε την Παρασκευή στη Θεσσαλονίκη.
Οι ρυθμίσεις για το Airbnb, σύμφωνα με τον καθηγητή, είναι περιορισμένες (η τελευταία ήταν το 2017) και αφορούν σχεδόν αποκλειστικά τη φορολόγηση εισοδημάτων. Ωστόσο, υπάρχουν πολλά θέματα που χρήζουν δημιουργίας θεσμικού πλαισίου, όπως θέματα προστασίας περιβάλλοντος, real estate κτλ. Επίσης πρέπει να ρυθμιστεί με λεπτομέρειες ποιος μπορεί να νοικιάζει το ακίνητό του μέσω Airbnb για να μην υπάρχει αθέμιτος ανταγωνισμός, όπως σήμερα, με τους ξενοδόχους, όπως επεσήμανε ο καθηγητής. Οι ασάφειες και τα κενά του νόμου όμως, αγγίζουν και τον δυσαρεστημένο πελάτη του airbnb καταλύματος που θα ήθελε ενδεχομένως να κινηθεί νομικά, καθώς όπως εξηγεί ο καθηγητής, δεν είναι ξεκάθαρο εναντίον ποιου θα στραφεί (κατά του ιδιοκτήτη ή της εταιρείας) και ποιο δίκαιο θα ισχύσει.
Για αθέμιτο ανταγωνισμό μεταξύ ξενοδόχων και ιδιοκτητών Airbnb έκανε λόγο και ο Γρηγόρης Μιχαηλίδης, λέκτορας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Λευκωσίας (UNIC), ο οποίος τόνισε ότι «η φορολογική αντιμετώπιση στον τουρισμό ανάλογα με το προϊόν είναι διαφορετική και αυτό δημιουργεί ανισότητες και εσωτερικό ανταγωνισμό εθνικό». «Η φορολογική επιβάρυνση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στο ξενοδοχείο είναι πολύ μεγαλύτερη και πολλαπλή από ό,τι στο Airbnb ενώ την ίδια ώρα το Airbnb τείνει να είναι ένα τουριστικό προϊόν που μοιάζει με το ξενοδοχείο». Πρόσθεσε επίσης, ότι είναι απαραίτητο να υπάρχει μια ανταγωνιστική τουριστική οικονομία συνολικά και φοροελαφρύνσεις, όσο το δυνατόν, και σε συνδυασμό με τις δημοσιονομικές ανάγκες της χώρας.