του Πέτρου Στεριώτη, πιστοποιημένου τεχνικού αναλυτή
Θετικό για τον Γενικό Δείκτη είναι το συνολικό φετινό πρόσημο, με την απόδοσή του να ταλαντώνεται πέριξ του 10%. Έχοντας μπει στο γεμάτο προκλήσεις, αλλά και ελπίδες, για ένα ελληνικού τύπου χρηματιστηριακό “Santa Claus Rally” τελευταίο τρίμηνο του έτους, στόχος του Γενικού Δείκτη είναι να «γράψει» την τέταρτη σερί κερδοφόρα χρονιά του, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη διατήρηση της εμπιστοσύνης των ενεργών χαρτοφυλακίων και την προσέλκυση νέων.
Παρ’ όλα αυτά, θα εθελοτυφλούσαμε αν δεν επισημαίναμε τις ανησυχητικές τάσεις «κορεσμού» που το ΧΑ δείχνει λίγο κάτω από το πολυετές υψηλό των 1.500 μονάδων.
Μετά το πρόσφατο, διάρκειας ενός και κάτι μήνα, «άνευρο» trading σε στενό εύρος 1.400-1.450, το οποίο, τελικά, ο Γενικός Δείκτης διέσπασε ανοδικά, σκορπώντας «χαμόγελα» σε momentum traders και αναλυτές της αγοράς, εσχάτως «επανήλθε» εντός αυτού, μετατρέποντας, για την ώρα, την υπέρβαση των 1.450 σε ύπουλη «αγοραστική παγίδα» (bull trap) και τις 1.400 σε στήριξη-«κλειδί».
Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, ο Γενικός Δείκτης δεν αντανακλά πλήρως την πορεία όλων των τμημάτων της αγοράς.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η μεσαία κεφαλαιοποίηση, ο δείκτης της οποίας «παλεύει» να κρατηθεί στο «συν» για το σύνολο του 2024, τη στιγμή όμως που σε αυτόν συμπεριλαμβάνονται τίτλοι με ευοίωνο επιχειρηματικό outlook και προοπτικές χρηματιστηριακής ανατίμησης.
Στη «ρηχή», ούτως ή άλλως, λεωφόρο Αθηνών οι «προβολείς» στράφηκαν στην επικείμενη προσφορά μετοχών της Εθνικής Τράπεζας από το ΤΧΣ.
Σε διεθνές πλαίσιο, όπως έχουμε αναφέρει, τη στιγμή που οι «Αμερικάνοι» και ο «γερμανικός» δείκτης «παλεύουν με νύχια και με δόντια» να διατηρήσουν τα κεκτημένα ιστορικά υψηλά τους, η ελληνική κεφαλαιαγορά βρίσκεται σε άλλη «συχνότητα», μην μπορώντας, για την ώρα, να «κοιτάξει στα μάτια» το φετινό «στρογγυλό» υψηλό των 1.500 μονάδων, το οποίο έχει αρχίσει να «στοιχειώνει».
Βάζοντας όλους τους παράγοντες στη «ζυγαριά», προφανώς κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί πώς θα πάει ο «τελευταίος γύρος» (βλ. τρίμηνο) του 2024. Το εκρηκτικό «κοκτέιλ» γεωπολιτικής αναταραχής στη Μέση Ανατολή, οι ενδείξεις αποδυνάμωσης των μεγάλων οικονομιών και το αναπόφευκτο profit taking σε ξένους δείκτες και μετοχές-«πρωταγωνίστριες», από τη μία πλευρά, και από την άλλη τα περισσότερο από ικανοποιητικά θεμελιώδη επιλεγμένων ελληνικών εισηγμένων, η αποκλιμάκωση των παρεμβατικών επιτοκίων της ΕΚΤ και οι επιδόσεις της ελληνικής μακροοικονομίας αποτελούν τα επιχειρήματα «Αρκούδων» και «Ταύρων», αντίστοιχα, για τη συνέχεια. Η ετυμηγορία στους επενδυτές.