ΕΥ: Οι προκλήσεις του αύριο απαιτούν την αλλαγή της εταιρικής δομής των επιχειρήσειων

Μόλις το ένα τρίτο των Διευθυνόντων Συμβούλων (CEOs – 34%) πιστεύουν ότι η εταιρική δομή τύπου C-suite είναι κατάλληλα σχεδιασμένη για τις απαιτήσεις και τις ευκαιρίες που θα δημιουργηθούν κατά την επόμενη δεκαετία.

Αυτό προκύπτει από την έρευνα της EY, CEO Imperative Study 2019, μεταξύ 200 CEOs, 100 ανώτερων θεσμικών επενδυτών, και 100 ανεξάρτητων μελών Διοικητικών Συμβουλίων (ΔΣ). Ωστόσο, οι CEOs και τα ΔΣ αλλάζουν την εικόνα των διοικητικών μοντέλων, με την προσθήκη πολλών διευθυντικών θέσεων τα τελευταία χρόνια, όπως αυτή του Διευθυντή Καινοτομίας (Chief Innovation Officer), του Διευθυντή Ψηφιακών Συστημάτων (Chief Digital Officer), και του Διευθυντή Στρατηγικής (Chief Strategy Officer).

Οι θεσμικοί επενδυτές υποστηρίζουν την πρόθεση των εταιρειών να τοποθετούνται πιο δυναμικά έναντι των παγκόσμιων προκλήσεων 

Περισσότεροι από τα δύο τρίτα (67%) των CEOs των μεγαλύτερων επιχειρήσεων παγκοσμίως δηλώνουν ότι είναι πιθανό να πάρουν δημοσίως θέση για πολιτικά ευαίσθητα ζητήματα που σχετίζονται με παγκόσμιες προκλήσεις. Παράλληλα, το 76% των μελών ΔΣ και το 79% των επενδυτών δηλώνουν πως είναι πιθανό να υποστηρίξουν τους CEOs στις αποφάσεις τους να τοποθετηθούν δημόσια.

Ως παγκόσμιες προκλήσεις, που απειλούν την εταιρική ανάπτυξη και την παγκόσμια οικονομία στα επόμενα πέντε με δέκα χρόνια, οι CEOs ανά τον κόσμο αναγνωρίζουν την εθνική και εταιρική κυβερνοασφάλεια, τις αλλαγές στην αγορά εργασίας εξαιτίας των αλλαγών στην τεχνολογία, τις εισοδηματικές ανισότητες, τις ηθικές πτυχές της Τεχνητής Νοημοσύνης, αλλά και την κλιματική αλλαγή.

Σύμφωνα με το 57% των CEOs, το 63% των μελών ΔΣ και το 54% των επενδυτών, είναι προς το συμφέρον των μεγάλων εταιρειών να αναλάβουν οι CEOs έναν πιο ενεργό ρόλο απέναντι στις παγκόσμιες προκλήσεις. Η πλειοψηφία των CEOs (57%) αντιμετωπίζουν την ενεργοποίηση σε ζητήματα παγκόσμιων προκλήσεων περισσότερο ως μια ευκαιρία παρά ως κίνδυνο, ενώ σχεδόν τα μισά μέλη ΔΣ (49%) και οι επενδυτές (42%) υποστηρίζουν αυτήν την άποψη.

Παράλληλα, οι εκκλήσεις για στροφή προς μια μακροπρόθεσμη ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς αρχίζουν σταδιακά να επηρεάζουν τις επενδυτικές αποφάσεις, καθώς το 60% των επενδυτών δηλώνουν ότι υποστηρίζουν τις μακροπρόθεσμες επενδύσεις για να αντιμετωπίσουν τις παγκόσμιες προκλήσεις, ακόμα και αν αυτό ενδέχεται να μειώσει τις βραχυπρόθεσμες αποδόσεις.

Η στάση και οι δράσεις μιας επιχείρησης σχετικά με τις παγκόσμιες προκλήσεις εξελίσσεται σε ένα ολοένα και πιο σημαντικό επενδυτικό κριτήριο, με περισσότερους από τους μισούς (55%) των συμμετεχόντων στην έρευνα να αναφέρουν ότι η ενεργοποίηση των CEOs επί των παγκόσμιων προκλήσεων έχει, κατά καιρούς, ληφθεί υπόψη για τις αποφάσεις σε θέματα χρηματοδότησης κατά τα τελευταία δύο χρόνια. Το 83% των επενδυτών τονίζουν ότι οι τοποθετήσεις και δράσεις των εταιρειών στις παγκόσμιες προκλήσεις θα γίνουν πιο σημαντικός παράγοντας στη λήψη αποφάσεων κατά την επόμενη πενταετία.

Οι CEOs παγκοσμίως εκτιμούν ότι η αντιμετώπιση των παγκόσμιων προκλήσεων θα έχει θετικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη

Τα μέλη ΔΣ (58%), οι θεσμικοί επενδυτές (54%) και οι CEOs (51%) πιστεύουν, σε σημαντικό βαθμό, ότι η ενεργοποίηση των εταιρειών είναι απαραίτητη προκειμένου να επιλυθούν αυτές οι σημαντικές, παγκόσμιες προκλήσεις.

Οι CEOs αναφέρουν όλο και περισσότερο ότι λαμβάνουν μέτρα για να αντιμετωπίσουν τις παγκόσμιες προκλήσεις:

• Το 60% των CEOs λένε ότι έχουν εναρμονίσει τον εταιρικό σκοπό τους με τις προκλήσεις αυτές.
• Το 47% αναφέρουν ότι έχουν δημιουργήσει συνεργασίες με κυβερνήσεις ή ΜΚΟ.
• Το 45% έχουν υιοθετήσει ένα πλαίσιο εταιρικών αναφορών, το οποίο εμπεριέχει και μη παραδοσιακές αντιλήψεις για την αξία, ενώ έχουν συμμετάσχει σε διακλαδικές συμμαχίες.

Σχολιάζοντας τα ευρήματα της έρευνας, ο κ. Παναγιώτης Παπάζογλου, Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΥ Ελλάδος, παρατηρεί: “Οι μεγάλες σημερινές παγκόσμιες προκλήσεις, όπως η κυβερνοασφάλεια, οι αλλαγές στην αγορά εργασίας λόγω των τεχνολογικών εξελίξεων, οι εισοδηματικές ανισότητες, η κλιματική αλλαγή, αλλά και άλλα ζητήματα που συγκεντρώνουν την παγκόσμια ανησυχία, απαιτούν την κινητοποίηση και των επιχειρήσεων για την αντιμετώπισή τους. Για τις διοικήσεις των επιχειρήσεων, οι δράσεις για την επίλυση των προκλήσεων αυτών αποτελεί πλέον υποχρέωση και όχι μια απλή επιλογή. Οι επιχειρήσεις και το μοντέλο διοίκησής τους θα πρέπει να προσαρμοστούν στα νέα αυτά δεδομένα”.