του ΧΡΗΣΤΟΥ Ν. ΚΩΝΣΤΑ
Το πρωτοφανές, αναξιοπρεπές και φθηνό πολιτικό παιχνίδι δημιουργίας προσωρινών εντυπώσεων στην κοινή γνώμη εκθέτει τη χώρα και προκαλεί οδυνηρή ανασφάλεια στους συνταξιούχους.
Πραγματικός στόχος είναι να οδηγηθεί η χώρα στις κάλπες χωρίς να έχουν περικοπεί -προσωρινά- οι συντάξεις.
Όλοι ωστόσο γνωρίζουν πως είναι αδύνατη η ακύρωση ψηφισμένου νόμου (από τα περιβόητα προψηφισμένα μέτρα) πάνω στον οποίο στηρίχθηκε ολόκληρο το οικοδόμημα της ρύθμισης του Χρέους.
Το Υπουργείο Οικονομικών παρουσιάζει στην Τρόικα, ένα γιγαντιαίο υπερ-πλεόνασμα δηλαδή 700 εκατ. Ευρώ περισσότερα από το 3,5% του ΑΕΠ, που προβλέπει το Μνημόνιο.
Με βάση αυτό το απίστευτης σκληρότητας δημοσιονομικό επίτευγμα (που δεν είναι προϊόν οικονομικής ανάπτυξης αλλά βαριάς υπερφορολόγησης), δανειστές και Τσακαλώτος καταλήγουν σε μια συμβιβαστική λύση:
- «μερική μόνο εφαρμογή του μέτρου περικοπής των συντάξεων», με αντίστοιχη επιμήκυνση του χρόνου εφαρμογής των κοινωνικών αντίμετρων (ύψους 3 δισ. ευρώ) σε 4 αντί σε 3 χρόνια.
Mε απλά λόγια, η κυβέρνηση εμφανίζεται πρόθυμη να περικόψει το πρόγραμμα των παιδικών συσσιτίων, της δημιουργίας παιδικών σταθμών και φυσικά το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων της επόμενης χρονιάς, προκειμένου να αποσπάσει την ανοχή, έστω, για μερική εφαρμογή του μέτρου μείωσης των συντάξεων.
Ως εναλλακτική λύση, η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να εξαιρεθούν οι χαμηλοσυνταξιούχοι (κάτω των 800 €) και οι ηλικίας άνω των 70 ετών συνταξιούχοι από το μέτρο κατάργησης της προσωπικής διαφοράς.
Το δίλημμα είναι απλό: Η κυβέρνηση πρέπει να διαλέξει:
- Θα υποστηρίξει την παραδοσιακή εκλογική της πελατεία (δηλαδή τους συνταξιούχους) ή θα προσπαθήσει να ψαρέψει στα θολά νερά της πολύ μεγάλης φτώχειας που έχει η ίδια δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα;
