Του ΧΡΗΣΤΟΥ Ν. ΚΩΝΣΤΑ
Πριν λίγες μέρες, μια πολύ μεγάλη ελληνική τράπεζα βγήκε στην αγορά για να εκδώσει ένα ομόλογο TIER II που θα ενίσχυε σημαντικά την κεφαλαιακή της βάση.
Εγκατέλειψε γρήγορα την προσπάθεια γιατί οι επενδυτές που συνάντησε απαίτησαν επιτόκια της τάξης του 12% έως και 15% (!!) για να την δανείσουν.
Αυτό είναι το κόστος μιας ανυπόληπτης πολιτικής, μ’ ένα Κράτος που συστηματικά αποφεύγει τις αγορές και προτιμά να χρησιμοποιεί το «μαξιλάρι ασφαλείας» για να μην χρειαστεί να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις.
Ο Υπουργός Επικρατείας κ. Αλέκος Φλαμπουράρης, ανέλαβε με εντολή του Πρωθυπουργού, τον συντονισμό των εξελίξεων στο τραπεζικό μας σύστημα. Ο Πρωθυπουργός δεν επέλεξε έναν στενό συνεργάτη του με γνώσεις, εμπειρίες και κύρος στο διεθνές χρηματοπιστωτικό περιβάλλον. Διάλεξε έναν άνθρωπο της «απολύτου εμπιστοσύνης» του.
Οι πληροφορίες από το κυβερνητικό στρατόπεδο αναφέρουν ότι ο κ. Φλαμπουράρης θα ηγηθεί της προσπάθειας αποδόμησης του Έλληνα Κεντρικού Τραπεζίτη Γιάννη Στουρνάρα, με σκοπό να τον οδηγήσει σε παραίτηση ώστε να τοποθετηθεί στη θέση του ο Γιάννης Δραγασάκης.
Μέχρι όμως να πετύχει αυτό τον πολιτικό στόχο του ο κ. Αλέκος Φλαμπουράρης, υπάρχουν μια σειρά από εξαιρετικά επείγουσες προτεραιότητες που πρέπει να διευθετηθούν γρήγορα στο τραπεζικό μας σύστημα και απαιτούν την κυβερνητική αρωγή.
Οι Ελληνικές Τράπεζες, είναι πλέον υποχρεωμένες να μειώσουν τα «κόκκινα δάνεια και ανοίγματα» κατά 50 δις ευρώ έως τα τέλη του 2021 από το σημερινό επίπεδο των 88 δις ευρώ.
Οι τράπεζες είναι υποχρεωμένες να προχωρήσουν σε χιλιάδες ηλεκτρονικών πλειστηριασμών. Περισσότεροι από 2.340 πλειστηριασμοί ακινήτων είναι ήδη προγραμματισμένοι μόνο για τον Οκτώβριο, οι 424 θα πραγματοποιηθούν αυτή την εβδομάδα.
Μετά τους πλειστηριασμούς έρχονται οι εξώσεις, με τα αναπόφευκτα κοινωνικά προβλήματα.
Οι τράπεζες πρέπει να αλλάξουν τον τρόπο διακυβέρνησής τους. Η προσβλητική επιβολή αλλοδαπών μελών διοικητικού συμβουλίου πρέπει να τεθεί σε νέες βάσεις. Οι τράπεζες πρέπει να βρουν κεφάλαια από το εξωτερικό αλλά ταυτόχρονα να ανακτήσουν την χαμένη από το 2015 «ελληνικότητά» τους.
Η κυβέρνηση βλέπει το τραπεζικό σύστημα, με το ίδιο κομματικό πρίσμα που χρησιμοποιεί την τοποθέτηση μόνιμων Ειδικών και τομεακών Γραμματέων στα Υπουργεία.
Ο ορίζοντας των επιλογών του Πρωθυπουργού είναι οι αναπόφευκτες επικείμενες πρόωρες εκλογές. Στον δρόμο προς τις κάλπες, ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε να… χειριστεί τις τράπεζες πολιτικά και όχι τεχνοκρατικά. Από τη σύσταση των τραπεζικών διοικήσεων μέχρι τον «μεγάλο εχθρό» της κυβέρνησης, που δεν είναι άλλος από τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννη Στουρνάρα, η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα έχει προφανώς μια πολύ διαφορετική ατζέντα από τις πραγματικές ανάγκες του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Θα βοηθήσουμε τον κ. Φλαμπουράρη υπενθυμίζοντάς του μόνο τις υποχρεώσεις των τραπεζών για τα «κόκκινα δάνεια». Πρέπει να δημιουργήσει μια δευτερογενή αγορά «κόκκινων δανείων» της τάξης των 25 δις Ευρώ. Πρέπει να διευκολύνει τις διοικήσεις ώστε να αμέσως να ρευστοποιηθούν 15 δις Ευρώ “κόκκινων δανείων”
Στα επόμενα 3 χρόνια, το ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων πρέπει να μειωθεί στο 20% από 48% που είναι μεσοσταθμικά σήμερα.
• για την Alpha Bank θα υποχωρήσει στο 20% από 52% στο τέλος του πρώτου εξαμήνου
• για την Εθνική τράπεζα θα υποχωρήσει στο 18% από 43% στο τέλος του πρώτου εξαμήνου
• για τη Eurobank θα υποχωρήσει στο 17% (15% σε επίπεδο ομίλου) από 45% στο τέλος του πρώτου εξαμήνου και
• για την τράπεζα Πειραιώς θα υποχωρήσει στο 22% από 54% στο τέλος του πρώτου εξαμήνου.
Τα προβλήματα είναι πολλά και μεγάλα. Απαιτούν τεχνοκρατική, επαγγελματική διαχείριση και όχι πολιτική, μικροκομματική στρατηγική…
