Είναι ένας θρύλος του ελληνικού ποδοσφαίρου . Ήταν όμως κι ένας εξαιρετικός Άνθρωπος, ηγέτης, πατέρας.
Ο Μίμης Δομάζος έφυγε ξαφνικά από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών.
Νοσηλευόταν από την Τετάρτη, ημέρα των γενεθλίων του, στον Ερυθρό Σταυρό μετά από ανακοπή που υπέστη.
Ο Μίμης Δομάζος γεννήθηκε στις 22 Ιανουαρίου του 1942 και ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στις αλάνες της περιοχής δίπλα στο γήπεδο του Παναθηναϊκού
Στα 13 του έβγαλε δελτίο στην Άμυνα Αμπελοκήπων, δηλώνοντας ψεύτικη ηλικία για να μπορεί ν’ αγωνίζεται. Ο πατέρας του ήταν υγειονομικός υπάλληλος με καταγωγή από τη Σάμο και η μητέρα του νοσοκόμα μικρασιάτικης καταγωγής.
Θεωρείται ως ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν διαχρονικά στα ελληνικά γήπεδα .
Toν ονόμασαν «Στρατηγό» γιατί μέσα στο γήπεδο ήταν ο απόλυτος ηγέτης της ομάδας, καθοδηγούσε τους συμπαίκτες του και εν πολλοίς, λειτουργούσε ως ένας δεύτερος προπονητής εντός του αγωνιστικού χώρου.
Ξεχώρισε για το ήθος και την αγωνιστικότητα του.
Γι’ αυτό άλλωστε επελέγη να είναι ένας από τους τελευταίους λαμπαδηδρόμους, οι οποίοι μετέφεραν την Ολυμπιακή Φλόγα μέσα στο Ολυμπιακό Στάδιο, για την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, στην Αθήνα.
Η ανεπίσημη πρεμιέρα του Μίμη Δομάζου με τα πράσινα ως δεξί εξτρέμ έγινε σε φιλικό αγώνα εναντίον της ΑΕΚ (0-2) για το Κύπελλο των Χριστουγέννων, που διεξήχθη στις 26 Δεκεμβρίου 1958.
Το 1959 συνέβη το μεγάλο βήμα της καριέρας και της ζωής του.
Ο τότε προπονητής των «πρασίνων», Σβέτισλαβ Γκλίσοβιτς εισηγήθηκε την απόκτηση του, και σε (πραγματική) ηλικία 17 ετών μεταγράφηκε στον Παναθηναϊκό.
Κορυφαία στιγμή της καριέρας του υπήρξε η συμμετοχή στον τελικό του κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1971 στο Γουέμπλεϊ. Εκείνη τη χρονιά ψηφίστηκε 10ος καλύτερος παίκτης στην Ευρώπη, με πρώτο τον Γιόχαν Κρόιφ
Με τον Παναθηναϊκό κατέκτησε συνολικά 13 τίτλους. Τη διετία 1978-1980 αγωνίστηκε στην ΑΕΚ.
Ηταν 50 φορές διεθνής με την Εθνική Ελλάδος.
Από το 1967 ως το 1979 υπήρξε παντρεμένος με τη λαϊκή τραγουδίστρια Βίκυ Μοσχολιού.
Υπήρξε στη συνέχεια παντρεμένος με την Αργυρώ (Ηώ) Θεοδώρου.
